اينجا غزه نيست لس‌آنجلس است!
خوشه‌های خشم
عكس‌هاي بيرون آمده از شهرهاي لس‌آنجلس در همان نگاه اول بيننده را به طرز عجيب و حيرتناكي به ياد ويرانه‌هاي غزه مي‌اندازد. اگر نگويند اينجا ويرانه‌هاي لس‌آنجلس است، هيچ فرقي با ويرانه‌هاي غزه ندارد. دقيقا همان بلايي كه اسراييل با حمايت بايدن و بلينكن بر سر غزه آورد، در چشم بهم زدني بر نماد امريكا و فرش قرمز و هاليوود و لس‌آنجلس فرود آمد
علي آهنگر | «سرود نبرد جمهوري» آييني‌ترين سروده‌اي است كه در فرهنگ مردم امريكا رواج دارد. سرودي آييني، مذهبي، ملي و سياسي كه در كتاب‌هاي درسي و در بين كوچه و خيابان و نيز در مراسم‌هاي سنتي، ملي و رسمي زمزمه مي‌شود. اين سرود الهام گرفته از مكاشفه يوحنا در سال ۱۸۶۱ در گرماگرم جنگ داخلي امريكا سروده شد. در اين سرود عبارت «خوشه‌هاي خشم» بيانگر خشمي است كه از سوي طبيعت در پي ظلم ظالمان در زندگي آدميان آشكار مي‌شود. اين عبارت خوشه‌هاي خشم در اين سرود مذهبي و آييني كه به روز رستاخيز و روز قيامت اشاره دارد، دستمايه رماني شد كه جان اشتاين بك در ۱۹۳۹ در بيان درد و رنجي كه فقيران جامعه امريكا مي‌كشند، آفريده شد. كتاب برنده جايزه پوليتزر، سيل و توفان را نمادي از خشم و انتقام دست طبيعت مي‌داند كه هستي و نيستي ظالمان را درهم مي‌نوردد.
آنچه جان اشتاين‌بك با الهام از سرود نبرد جمهوري و مكاشفه يوحنا با لحني شاعرانه و تاثيرگذار به رخ جامعه امريكايي كشيد، امروز در كاليفرنيا و لس‌آنجلس به طرزي جهنمي و آخرالزماني پنجه بر چهره امريكاييان كشيده است. در عصرگاه روز سه‌شنبه ۱۸ دي ۱۴۰۳ توفاني در جنوب كاليفرنيا، از صحراي نوادا برپا شد كه آتش را به جان جنگل‌هاي لس‌آنجلس افكند. آتش‌نشانان مشغول مبارزه با شعله‌هاي خشم آتش در نقطه‌اي بودند كه نقاط ديگر در آتش به خاكستر بدل مي‌شد. آب تمام شد. پودرهاي آتش‌نشاني به انتها رسيد. هيچ كار از هيچ‌كس جز فرار برنمي‌آمد. آتش هنوز كه هنوز است شعله مي‌كشد و گفته مي‌شود تا عصر جمعه همچنان شعله‌ور خواهد بود. هاليوود، رويايي‌ترين بخش لس آنجلس و جهان و ثروتمندنشين‌ترين بخش آن است كه در آتش سوخت. ازجمله خانه بسيار مجلل جيمز وود، هنرپيشه سرشناس هاليوود كه زماني گفته بود: «هيچ آتش‌بس و گذشتي در كار نيست! همه مردم غزه رو بكشيد!» او حالا در مقابل دوربين شبكه سي‌ان‌ان اشك مي‌ريزد كه در پيري خانه و كاشانه‌اش به كام آتش رفته است. ما براي كاليفرنيا و براي لس‌آنجلس دعا مي‌كنيم و آنچه در آنجا مي‌گذرد قلب ما را مي‌فشرد. اما مكاشفه يوحنا و سرود نبرد جمهوري چيز ديگري را به مردم امريكا گوشزد مي‌كند. سرود نبرد جمهوري به زمزمه‌كنندگان امريكايي مي‌گويد كه اين شعله‌ها، خوشه‌هاي خشم خداوند است كه از دل هاليوود، لس‌آنجلس و كاليفرنيا به آسمان زبانه مي‌كشد. عكس‌هاي بيرون آمده از شهرهاي لس‌آنجلس در همان نگاه اول بيننده را به طرز عجيب و حيرتناكي به ياد ويرانه‌هاي غزه مي‌اندازد. اگر نگويند اينجا ويرانه‌هاي لس‌آنجلس است، هيچ فرقي با ويرانه‌هاي غزه ندارد. خانه‌ها، مدرسه‌ها، بيمارستان‌ها، مراكز پليس و امداد، كليساها، سينماها، جنگل‌ها، پارك‌ها همه و همه به پشته‌اي از سنگ و آهن و خاكستر بدل شده‌اند. خسارت قابل اندازه‌گيري نيست و از ميلياردها دلار گذر كرده است. كاربران امريكايي در شبكه‌هاي اجتماعي به يكديگر يادآور مي‌شوند كه اشتباه نكنيد، اينجا غزه نيست، اينجا لس‌آنجلس است! دقيقا همان بلايي كه اسراييل با حمايت بايدن و بلينكن بر سر غزه آورد، در چشم بهم زدني بر نماد امريكا و فرش قرمز و هاليوود و لس‌آنجلس فرود آمد. آنهم درست در روزهاي آخري كه اينان هنوز بر اريكه قدرت تكيه دارند تا خوشه‌هاي خشم خدا بر جان و نام خود آنان در تاريخ امريكا ثبت و ضبط شود. تا سرود نبرد جمهوري بار ديگر زمزمه شود. تا خوشه‌هاي خشم جان اشتاين‌بك بار ديگر خوانده شود. تا چرخشت بزرگ خشم خدا بار ديگر براي امريكاييان نواخته شود: «و فرشته داس خود را بر زمين فرو برد و انگورهاي تاك زمين را جمع كرد و آنها را در چرخشت بزرگ خشم خدا انداخت. و چرخشت بيرون از شهر لگدمال شد و خون از چرخشت بيرون آمد، تا بند افسار اسبان بيرون جهيد.» درس عبرتي كه در آتش‌سوزي لس‌آنجلس براي همه وجود دارد اين است كه وقتي دولتي منافع ملي و اولويت‌هاي داخلي كشور خود را رها كند، به كشور و دولت ديگر بپردازد، توفان خشم آن را در درون خواهد چشيد. وقتي دولت بايدن به جاي پرداختن به اولويت‌هاي كشور خود، به اسراييل و اوكراين مشغول شد، در يك روند طبيعي لس‌آنجلس را از دست داد.