توطئههاي اسراييل و سناريوي پيشروي ايران و حزبالله
عليرضا شاكر
اسراييل با استفاده از هر ابزاري ميكوشد تا ايران و متحدانش را به درگيرياي تمامعيار در منطقه بكشاند. يكي از آخرين و هولناكترين اقدامات اين رژيم، عملياتهاي جنگ اطلاعاتي و ايجاد ناتواني جسمي براي حدود دو هزار شهروند لبناني بود. هدف اين اقدام، تحريك حزبالله و كشاندن آن به عرصه جنگي فراگير است. اسراييل با يك رخنه امنيتي و دستكاري پيجرهاي اعضاي حزبالله، جبههاي جديد براي درگيريها ايجاد كرده است؛ دقيقا مشابه رويكردي كه در ترور اسماعيل هنيه در تهران به كار گرفت. اين رژيم به خوبي ميداند كه به تنهايي توان مقابله با ايران و نيروهاي متحدش را ندارد. در حملات موشكي ايران، متحدان اسراييل مانند امريكا و انگليس، به حمايت از آن پرداخته و بسياري از موشكها و پهپادها را ساقط كردند. اكنون نيز اسراييل با اتكا به پشتوانه اين كشورها به دنبال ماجراجوييهاي جديد است. در اين شرايط حساس، حزبالله لبنان و ايران با دو گزينه دشوار مواجه هستند: اگر به تحريكات اسراييل پاسخي ندهند، ممكن است اعتبار خود را در ميان حاميان و متحدانشان از دست بدهند، اما اگر پاسخ دهند، با واكنش شديد امريكا و ديگر متحدان اسراييل مواجه خواهند شد. در ادامه، سناريوهاي مختلف و اقدامات ممكن براي مقابله با اين وضعيت بررسي ميشود. در چنين شرايط پيچيدهاي، ايران و حزبالله لبنان بايد به دقت استراتژيهاي خود را انتخاب كنند تا بتوانند از تحريكات اسراييل بهدور بمانند و همزمان اعتبار و توان نظامي خود را حفظ كنند.
بهترين اقدامات و سناريوهاي احتمالي ميتواند به صورت زير ترسيم شود: ايران و حزبالله ميتوانند از طريق كانالهاي ديپلماتيك، اسراييل را تحت فشار بينالمللي قرار دهند. با استفاده از سازمانهاي بينالمللي مانند سازمان ملل يا حتي در سطح منطقهاي با همكاري كشورهاي دوست، اقدام به محكوميت اين جنايات كرده و پروندههاي حقوق بشري عليه اسراييل تشكيل دهند. اين رويكرد علاوه بر جلوگيري از تشديد درگيري، ميتواند از نظر ديپلماتيك اسراييل را منزوي كند.
به جاي وارد شدن مستقيم به جنگ، ايران و حزبالله ميتوانند به تاكتيكهاي نامتقارن روي آورند. اين شامل حملات سايبري، جنگ اطلاعاتي يا استفاده از نيروهاي نيابتي در مناطق مختلف ميشود. چنين اقداماتي ميتواند به اسراييل و متحدانش فشار وارد كند، بدون اينكه جنگي تمامعيار به وقوع بپيوندد.
نمايش قدرت نظامي و رزمايشهاي مشترك ميتواند به عنوان هشداري براي اسراييل و متحدانش تلقي شود. اعلام عمومي چنين رزمايشهايي و قدرتنمايي در مرزها ميتواند به آنها بفهماند كه هرگونه اقدام نظامي با واكنش سريع و شديد مواجه خواهد شد. اين تاكتيك همچنين به حفظ اعتبار ايران و حزبالله كمك ميكند.
ايران و حزبالله ميتوانند با كنترل و هدايت روايت رسانهاي، مانع از بهرهبرداري اسراييل از جنگ اطلاعاتي شوند. جنگ اطلاعاتي يك عرصه حساس است و در صورت ناتواني در مقابله با آن، ممكن است افكار عمومي به نفع دشمن تغيير كند. ايجاد كمپينهاي اطلاعاتي و خبري براي افشاي اقدامات تحريكآميز اسراييل ميتواند موثر باشد.
يكي از مهمترين اقدامات، حفظ خونسردي و جلوگيري از وارد شدن به دام تحريكات است. تحريكات اسراييل با هدف كشاندن ايران و حزبالله به درگيري مستقيم صورت ميگيرد، بنابراين بهترين راهبرد ممكن است حفظ آمادگي در كنار اجتناب از پاسخ فوري و نسنجيده باشد. ايران و حزبالله بايد از اين وضعيت به نفع خود استفاده كرده و به جاي واكنش سريع، بر روي ضربه زدن به موقع تمركز كنند.
ايران و حزبالله بايد بهطور پيوسته با متحدان خود در منطقه از جمله سوريه، عراق و حتي يمن هماهنگ باشند. همكاري نظامي و اطلاعاتي قويتر در ميان نيروهاي مقاومت ميتواند قدرت بازدارندگي را افزايش دهد و مانع از اقدامات تحريكآميز بيشتر اسراييل شود.
هرگونه واكنش بايد بر اساس تحليل دقيق رفتار و اهداف اسراييل باشد. ممكن است برخي از اقدامات اسراييل تلهاي براي كشاندن نيروهاي مقاومت به جنگ گستردهتر باشد. بنابراين پيش از هرگونه اقدام نظامي، بايد استراتژيهاي محتاطانه تدوين شوند تا از افتادن در چنين تلههايي جلوگيري شود.
در مجموع، بهترين راهبرد براي ايران و حزبالله اتخاذ اقدامات تلافيجويانه نامتقارن، استفاده از ابزارهاي ديپلماتيك و اطلاعاتي و پرهيز از وارد شدن به جنگ مستقيم است. اين رويكردها ميتوانند به حفظ تعادل قدرت در منطقه كمك كنند و مانع از تحقق نقشههاي اسراييل و متحدانش شوند.