مكن در جسم و جان منزل
سنايي غزنوي كه شاعر سرآمد در زمينه نوگرايي قصايد فارسي است در بخش عرفانگرايي شعر خويش يكي از معروفترين قصايد خويش را سروده است كه به اعتبار مصراع نخست آن از آن ياد ميشود. او هوشمندانه به سراغ يكي از معروفترين قصايد مدحي و درباري خراساني ميرود و همه روش و منش عرفاني و نوگرايي ادبي خويش را در برابر اين قصيده به صف ميكند. سنايي كه در اين قصيده از ناصرخسرو تاثير پذيرفته است به گونهاي كار را پيش ميبرد كه كسي را ياراي پيش افتادن از او نيست. اين قصيده مثل اعلاي موفقيت شاعر متاخر در رهايي از «اضطراب تاثير» است كه هرولد بلوم آن را بيان كرده است. در قصيده «مكن در جسم و جان...» سبك شخصي سنايي و بينش عرفاني و نگاه اجتماعي و انتقادي او كاملا برجسته و هويدا است.
چهل و يكمين نشست از مجموعه درسگفتارهايي درباره سنايي در روزهاي چهارشنبه هجدهم مهر، ساعت 30: 16 به تحليل و بررسي قصيده «مكن در جسم و جان منزل» اختصاص دارد كه با سخنراني دكتر عبدالرضا مدرسزاده در مركز فرهنگي شهركتاب واقع در خيابان شهيد بهشتي، خيابان شهيد احمد قصير (بخارست)، نبش كوچه سوم برگزار ميشود.