كودكان و ترور در قرن بيست و يكم
محمدزارع شيرين‌كندي
برخي متفكران بر آن بودند كه قرن بيست و يكم يا معنوي خواهد بود يا وجود نخواهد داشت. حالا كه به اين قرن نگاه مي‌كنيم، مي‌بينيم نه تنها معنوي‌تر و بهتر از قرن بيستم نشده بلكه منحط‌تر و تباه‌تر از آن شده است. وقتي تلويزيون‌هاي دنيا و شبكه‌هاي مجازي گرسنگي، شكنجه، ترور و مرگ هزاران كودك بي‌گناه را در يمن و سوريه و افغانستان و عراق و ايران نشان مي‌دهند، آيا قلب‌ها و وجدان‌هاي خفته مردم دنيا هيچ تاثر و انفعالي نمي‌پذيرد و اگر مي‌پذيرد چرا هيچ نشاني از واكنش‌ها ديده نمي‌شود؛ چرا مردم دنيا عليه كودك‌كشي قيام نمي‌كنند؟! در جهان كنوني ما تكنولوژي با عقيده همراه و همنشين شده و بزرگ‌ترين مصايب را پديد آورده است. به اين معنا كه در جهان كنوني، عقايد منحط ايدئولوژيك با پيشرفته‌ترين سلاح‌هاي كشنده ازدواج كرده و حاصلش وحشت و جنگ و ترور و خشونت و خونريزي است. جهان پيشرفته كه مولد سلاح‌هاي جنگي است و جهان توسعه‌نيافته كه مولد باورها و اعتقادات پست و شوم است در يك نقطه به هم رسيده‌اند و آن ترور كودكان و كشت و كشتار آنان است. گناه اين قربانيان در اين عصر استيلاي تكنولوژي و هجوم عقايد نينديشيده و بررسي نشده چيست؟ چرا مردم دنيا بر ضد كودك‌كشي قيام نمي‌كنند؟ مگر نمي‌دانند كه سازمان‌هاي بين‌المللي همگي تابع قدرت سرمايه‌داري جهاني و صوري و بي‌خاصيتند. اين چه جهاني است كه در آن كودكان در وضع فجيعي شكنجه مي‌شوند، عذاب مي‌بينند و ترور و سركوب مي‌شوند؟ بچه‌ها با سلاح‌ها و بمب‌هاي برآمده از تكنولوژي مدرن ذبح مي‌شوند، آن وقت مردم دنيا با خيال راحت و آسودگي زندگي مي‌كنند! اين جهان متعفن و تاريك و تراژيك چه جاي زيستن است؟! فاجعه آن است كه مردم دنيا به چنين اوضاعي عادت كرده‌اند! مردم دنيا به اين شرور آزاردهنده عادت كرده‌اند!من همصدا با آلبر كامو فرياد مي‌كشم كه تا دم مرگ از اين وضع كه كودكان در آن شكنجه مي‌شوند، بيزارم و به مبارزه بر ضد جهاني كه در آن كودكان رنج مي‌برند و مي‌ميرند ادامه مي‌دهم. جهان ما به كجا مي‌رود؟ قرن ما به كجا مي‌رود؟ آيا جهان از خود نمي‌پرسد كه وقتي كودكي در خاورميانه كشته مي‌شود نه تنها تمام ارزش‌هاي اين جهان بي‌معنا و پوچ و توخالي مي‌شود بلكه كل زندگي در آن از هرگونه ارزش و اهميتي تهي مي‌شود. نيست انگاري از اين ژرف‌تر و برهوت از اين گسترده‌تر نمي‌شود. انسان قرن بيست و يكم در برهوت نيست انگاري دست و پا مي‌زند . بشر اين قرن نه‌تنها از قرن بيستم هيچ درس عبرتي نگرفته است بلكه بدتر از آن به درگيري و خشونت و جنگ و خونريزي دامن مي‌زند.