به بهانه درگذشت استاد منوچهر والي‌زاده
در حسرت فقدان يك صداي هميشه جوان
اميرحسين روحانيان
از تابستان ۱۳۳۸ تا يكم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ او ۶۵ سال به عنوان يكي از جوانگوهاي پرطرفدار دوبله فعاليت كرد. وي اين بخت و اقبال را داشت كه شروع كارش با زنده‌ياد علي كسمايي باشد. كسمايي نه به عنوان پدر دوبلاژ ايران، بلكه به عنوان يكي از بزرگان و هنرآموزان دوبله، منوچهرِجوان را از همان ابتدا با دوبله اصيل و وفادارِ به متن آشنا كرد.
بعدها با هوشنگ لطيف‌پور ديگر مدير دوبلاژ مقتدر و سخت‌گير آن دوره كارش را ادامه داد و با آموختن ريزه‌كاري‌هاي دوبله به نامي معتبر درميان نقش‌اول‌گوها بدل شد.اواسط دهه چهل كه آن را دوران طلايي دوبله مي‌نامند والي‌زاده كه شروعي توفاني داشت، ترجيح داد كمي آهسته‌تر كار كند و به‌جاي حضور در استوديوهاي مختلف، در كنار دوست و رفيق‌هميشگي‌اش منوچهرنوذري در استوديوكاسپين دوبله آثار تلويزيوني را انجام دهد، هرچندكه گاهي دعوت ساير استوديوها را هم مي‌پذيرفت. جنس صداي او براي جوانان پرشور و ماجراجو اولين انتخاب مديران دوبلاژ بود. اگرچه والي‌زاده عاشق بازيگري بود و از ابتدا هم قصدش ورود به اين حيطه بود، اما پس از بازي در چند نقش اول در اوايل دهه چهل، ترجيح داد در كنار دوبله گاهي هم به بازيگري بپردازد. اوايل انقلاب و در سال‌هاي ركود دوبله و سينما او و يار قديمي‌اش حسين عرفاني به تئاترهاي لاله‌زار كوچيدند و مدت‌ها با بازي در نمايشنامه‌هاي طنز گذران زندگي كردند.با افزايش توليدات سينماي ايران و خريد سريال‌هاي خارجي توسط تلويزيون، فصلي نوين در كارنامه هنري او رقم خورد.
او در سريال‌ها و فيلم‌هاي ايراني به‌جاي بازيگراني چون رضا‌رويگري، رضاايرانمنش، مجيدمظفري، جمشيد هاشم‌پور، ابوالفضل پورعرب، عنايت شفيعي، رضاصفايي‌پور و تعدادي ديگر صحبت كرد. در كنار آن او به تيم برنامه صبح جمعه باشما در راديو نيز پيوست و هر هفته لحظات شادي را براي هموطنانش رقم مي‌زد. والي‌زاده يك عاشق قديمي راديو بود و به همين خاطر سال‌هاي بسياري در برنامه صبحگاهي سه‌شنبه‌هاي راديو پيام، صداي گرم و پرانرژي‌اش خواستاران بسياري داشت. در آثار سينمايي خارجي گويندگي‌اش به‌جاي تام هنكس در نقش زندانبان فيلم مسير‌سبز يكي از شاخص‌ترين كارهاي او است.
اما آنچه نام او را محبوب همگان ساخت، كارتون لوك خوش‌شانس بود كه اواسط دهه هفتاد او را به صدايي آشنا براي بسياري از مخاطبان تلويزيون بدل كرد.اوايل دهه هشتاد و با اوج‌گيري دوبله آثار روزسينماي جهان در شبكه نمايش خانگي، منوچهر والي‌زاده بسيار پركار بود و به‌جاي بسياري از نامداران سينماي جهان چون تام كروز، گري الدمن، رابرت داوني جونيور، جيمي فاكس، جيسون استهام، جان تراولتا، ويل اسميت، ادي مورفي و... صحبت كرد.
در كنار آن او پاي ثابت دوبله سريال‌هاي كره‌اي نيز بود. وي در سال‌هاي اخير به ويژه پس از كرونا ترجيح داد فعاليتش را محدود به حضور در يكي،دو استوديو كند و به‌نوعي بيشتر وقتش را دركنارخانواده‌اش درخارج از تهران بگذراند.
والي‌زاده تمايل بسياري داشت كه هميشه آراسته و بانشاط جلوي دوربين‌ها حاضر شود و حتي با عكاس يا فيلمبردار آن را چك مي‌كرد. اما آخرين ويديويي كه براي بزرگداشتش در جشنواره فيلم فجر به نمايش درآمد، نشان داد كه ناخوش‌احوال است و ديگر وسواس گذشته را به‌خرج نداده و به‌نوعي خود را در برابر دوربين رها كرده است.
منوچهر والي‌زاده بخشي شيرين و تكرارنشدني از خاطرات چندنسل از سينمادوستان است.
روحش شاد و يادش گرامي