تهران؛ شهر هزار حكيم

غلامرضا اعواني گفت: ايران تنها كشوري است كه حكمت دارد و ما نبايد چيزي كه مفت و مجاني به دست‌مان رسيده را به راحتي از دست بدهيم. تهران شهر هزار حكيم است؛ شهري كه اولين دانشگاه به سبك غربي در آن ساخته شده است، به همين دليل هم اقتضا مي‌كرد كه موسسه‌اي مثل حكمت و فلسفه در آن بنا شود.
غلامرضا اعواني از روساي اسبق موسسه حكمت و فلسفه در مراسم تكريم رييس سابق و معارفه سرپرست جديد موسسه پژوهشي حكمت فلسفه با اشاره به جايگاه و اعتبار موسسه حكمت و فلسفه گفت: اعتبار و ارزش اين موسسه را مي‌توان با افرادي كه در آن حضور داشتند مثل پروفسور ايزوتسو و هانري كربن فهميد. ايزوتسو يكي از بزرگ‌ترين فلاسفه ژاپن در قرن بيستم است و پس از مرگش هم كتاب‌هاي بسياري درباره او نوشته شده است. بنابراين اصلا آدم كمي نبوده است. در سال ۱۳۷۰ اينجا پژوهشكده اديان و حكمت نام داشت اما به كوشش بنده يك موسسه پژوهشي شد و ما در آن در شش رشته دوره دكترا گذاشتيم كه فلسفه و فقه و حكمت يكجا جمع شدند. اين چهره ماندگار فلسفه ادامه داد: همچنين دوره‌هايي داشتيم كه در آن تدريس دروس آزاد توسط استاداني چون دكتر ديناني، دكتر محقق داماد، مرحوم سجادي و اساتيد ديگر صورت مي‌گرفت. خود بنده در اين موسسه چندين دوره فصوص و شفا درس دادم. همچنين طرح تصحيح انتقادي آثار ابن‌سينا را كليد زدم، چون بسياري از اين آثار تصحيح نشده بودند.
اعواني خطاب به رييس جديد موسسه گفت: اين موسسه پسوند ايران را دارد و ايران محدود به تهران نيست، بنابراين بايد تمام اساتيد از همه شهرهاي كشور در اين موسسه به‌كار گرفته شوند. به بيان ديگر فعاليت موسسه بايد در سطح ملي باشد. پايان‌نامه‌هاي فلسفي سراسر كشور بايد به اينجا بيايند و كارهايي انجام شود. استفاده از اساتيد در كنگره و برنامه‌ها، فعاليت در عرصه بين‌المللي، حضور در كنگره‌هاي بين‌المللي و استفاده از اساتيد خارجي و دعوت از آنها مهم‌ترين كارهايي است كه بايد صورت بگيرد. در زماني كه بنده رياست اينجا را برعهده داشتم چندين استاد خارجي عضو موسسه بودند.
او با بيان اينكه قدر پژوهش در ايران دانسته نمي‌شود گفت: متاسفانه در حوزه پژوهش آن‌قدري كه بايد، كار نشده است. مثلا همان موضوع تصحيح انتقادي آثار ابن‌سينا هنوز به سرانجام نرسيده است كه اميدواريم زودتر به نتيجه برسد. آقاي رييس‌جمهور در يكي از سخنراني‌هاي اخيرشان به موضوع سياست‌زدگي اشاره كردند كه سياست‌زدگي مخل علم است. اين اشاره بسيار مهم و به‌جا بود چون ما نبايد بگذاريم اقتضائات علم تحت تاثير سياست قرار بگيرد. خيلي از اساتيد بزرگ ما امروزه بازنشست شدند. لازم است كه آنها به خدمت گرفته شوند و جايي براي‌شان در‌نظر گرفته شود.