در هواي صحبت يار
ما گدايان خيل سلطانيم شهربند هواي جانانيم
بنده را نام خويشتن نبود هر چه ما را لقب دهند آنيم
گر برانند و‌گر ببخشايند ره به جاي دگر نمي‌دانيم
چون دلارام مي‌زند شمشير سر ببازيم و رخ نگردانيم
دوستان در هواي صحبت يار زر فشانند و ما سر افشانيم
سعدي