عذرخواهيهاي پيدرپي صفيپور و ماجراي بليتهاي گرانقيمت
زمان قانوني مدير تالار وحدت به پايان رسيده است
بابك احمدي
بدعت در قيمتگذاري بهاي بليت آثار نمايشي بهويژه در شرايط پرنوسان اقتصاد اين روزها سروصداي زيادي به پا كرده است. نخستين گمانه از اين دست در مورد قيمت بليت مورد نظر حسين پارسايي از مديران دولتي آغاز شد و البته همچنان معلوم نيست نمايش او يعني «بينوايان» در سالن رويالهال با بليت 150 هزارتوماني ارزشگذاري ميشود يا مثلا 300 هزار توماني. اما پيش از آنكه حسين پارسايي قيمت مد نظر خود را عملياتي كند، اين همايون غنيزاده بود كه براي اجراي دوباره نمايش «ميسيسيپي نشسته ميميرد» در تالار وحدت، بهاي بليت از 70 هزار تا 200 هزار توماني تعيين كرد. معدودي از بليتهاي اين نمايش فروخته شده بود كه اعتراض رسانهها و هنرمندان، بازنگري گروه و مديرعامل تالار وحدت را در پي داشت. در نهايت اين علياكبر صفيپور بود كه به اشتباه خود در اين زمينه اذعان كرده و بعد از تماس با شهرام كرمي مديركل هنرهاي نمايشي قيمت بليت را پايين آورد تا در بيشترين حالت 140 هزار تومان به فروش برسد.
از ياد نبريم كه بنياد رودكي و تالار وحدت همين چند ماه قبل، با اجاره اين سالن مهم و معتبر هنري به يك شركت لوازم آرايش براي برگزاري مراسم قرعهكشي شاهكار ديگري خلق كرده بود. صفيپور همان زمان در گفتوگو با «اعتماد» و خبرگزاري صداوسيما ضمن اذعان به اشتباه صورت گرفته بيان كرد: «براي برگزاري برنامه قرعهكشي در تالار وحدت، دقت و مطالعه لازم صورت نگرفته بود و ما به همين دليل عذرخواهي كرديم.» اما ظاهرا زمان زيادي لازم نبود تا اشتباه ديگري از مديريت تالار سر بزند.
مديرعامل بنياد رودكي روز گذشته در گفتوگو با خبرنگار راديو تهران درباره اتفاقات رخ داده در تالار وحدت و تغيير قيمت نمايش «ميسيسيپي نشسته ميميرد» توضيحاتي ارايه داد و همان ابتدا ضمن «عذرخواهي» دوباره بيان كرد: «بايد زودتر اقدام ميكرديم كه كار بدينجا نرسد.»
اينكه آيا بيان چنين جملهاي از سوي مديرعامل و برنامهريز يكي از معتبرترين و مهمترين مجموعههاي هنري پايتخت و كشور به همين سادگي قابل پذيرش است يا خير، برعهده خواننده فهيم، اما در اين رابطه ذكر يك نكته ضروري به نظر ميرسد. اينكه سامانه فروش بليت نميتوانسته بدون كسب موافقت سالن، فروش بليت آنهم با چنين قيمتي را بازگشايي كند.
در ادامه نيز مساله ديگري خودنمايي ميكند و آن بلاتكليفي تالار وحدت بين بخش خصوصي و دولتي است. چندسالي است كه بنياد رودكي خود را به عنوان يك مكان فرهنگي نيمه دولتي معرفي ميكند. اين مجموعه از محل بودجه عمومي كشور دريافتي دارند ولي در مواقعي كه شرايط و منافع حكم كند بر طبل خصوصي ميكوبند. ماجرا اينجا است كه اين بندبازي مديران گريبان فعالان عرصه هنر، به ويژه هنرمندان تئاتر و موسيقي را ميفشارد و آنها با فقدان شفافيت مواجهند. صفيپوردر اين باره گفته است: «تالار وحدت كاملا دولتي نيست؛ بلكه بنياد رودكي نهاد عمومي غيردولتي است! ما از دولت كمك دريافت ميكنيم و به همين جهت هزينه اجاره سالن پايينتر از سالنهاي ديگر است! متاسفانه ما در كشورمان شرايطي براي حفظ دكور نمايش نداريم. خيلي از كارها توليد ميشود فقط براي يك بار اجرا.»
مديرعامل بنياد وقتي با واكنش مجري راديو مواجه ميشود كه «عوامل نمايش بارها در صفحات مجازي و مصاحبههاي خود از اجراي مجدد نمايش بلافاصله پس از پايان دور اول اجراها سخن به ميان آورده بودند.» با پذيرفتن اظهارات مجري مدعي ميشود كه گروه مكاني را براي دپوي دكور اجاره ميكند؛ اما در بارندگيهاي سال گذشته دكور از بين رفته و دكوري وجود نداشته است. اين مدير سپس به افزايش قيمت لوازم ساخت دكور ظرف چندان ماه گذشته اشاره ميكند كه به گفته او در افزايش بهاي بليت بيتاثير نبوده است.
صفيپور البته مدعي اجراي برنامههايي براي كاهش قيمت بليت است تا امور به نحوي پيش برود كه همه دوستداران تئاتر بتوانند نمايش را با مبلغ مناسب تماشا كنند.
اما نكته مهمتر! اظهارات صفيپور و وضعيت آشفته مديريت و برنامهريزي مجموعه درحالي بيان ميشود كه از اول تيرماه دوره مديريت او در بنياد رودكي به پايان رسيده و با در نظر گرفتن فرجه سهماه سرپرستي تا تعيين مديرعامل جديد، اين زمان نيز از ابتداي مهرماه پايان يافته است.
صفيپور اول تيرماه سال ۹۵ رداي مديركلي فرهنگ و ارشاد اسلامي استان آذربايجان شرقي را با مديرعاملي بنياد فرهنگي، هنري رودكي عوض كرد. حال با اتمام قطعي اين دوره مديريتي، زمان آن است كه وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي هرچه سريعتر تكليف اين مجموعه نابسامان را روشن كند و با معرفي هياتمديره جديد، مديرعامل جديد بنياد نيز انتخاب شود.