هر چه تبر زدي مرا زخم نشد جوانه شد
تروريست‌ها گمان مي‌كردند، حادثه اهواز به تقابل و دشمني قومي در ايران منجر خواهد شد. درحالي كه اين واقعه تروريستي موجي از همدلي را در كشور شكل داد و بار ديگر ثابت كرد، همدلي و اتحاد ميان ايراني‌ها، اتفاقي نيست كه به سادگي از دست برود. در چند روز گذشته و بعد از اين حادثه كاربران توئيتر با قوميت‌هاي گوناگون با زدن هشتگ عربي «حب الايران يجمعنا» تلاش كردند نشان دهند يك ايران واحد بدون در نظر گرفتن اختلافات قومي و قبيله‌اي داريم. آنچه مي‌خوانيد منتخبي از اين پيام‌ها است:
«خوزستان رفتيد؟ عشق را ميشه با بوي خاك خوزستان تجربه كرد. اين فقط يك گزاره احساسي نيست، خوزستان عجيب گيراست، تركيب جاودانه‌اي از گرما و دوستي»، «حب الايران يجمعنا داستان امروزو ديروز نيست؛ آنها كه اين را باور ندارند داستان مقاومت و جنگ 104سال پيش عشاير عرب خوزستان عليه قواي انگليس در جنگ جهاني اول را بخوانند، جايي كه اعراب منطقه با سلاح سرد مقابل سلاح گرم خارجي جنگيدند، صدها شهيد دادند ولي راه را براي انگليسي‌ها باز نكردند»، «عراق رسيده بود به پل نادري، ۳۰ كيلومتري انديمشك و دزفول، اما مردم هيچ كدوم از اين شهرها رو تخليه نكردند ايستادند، موشك ۹ متري زد به دزفول ايستادند، ۵۴ هواپيماش انديمشك رو بمبارون كرد ايستادند، تو ميدون راه آهن انديمشك از كشته‌ها پُشته ساخت شد ولي ايستادند»، «ديگه هشتگ صلح‌طلبانه‌تر از حب الايران يجمعنا كه نداريم با همين هم مخالفت مي‌كنن»، «من لر خوزستانم/ من عرب خوزستانم/ من بختياري خوزستانم/ من دزفوليم/ من شوشتريم/ من ترك خوزستانم/ من كرد خوزستانم/ من بهبهانيم/ من فارسم/ من خوزستانيم/ من ايرانيم»، «الاد‌اي خاك خوزستان تو آنستي كه ديدستي سكندرها و قيصرها و لشكرهاي جوشانش اگر از هول قيصر بند شادُروان گسست از هم بديدي دست و پا در بند آخر زار و گريانش»، «عشق به ايران نه تنها ما رو در كنار هم نگه مي‌داره، بلكه قوي‌تر هم مي‌كنه»، «هيچ قوم و زباني تو اين سرزمين تنها نيست همه با هم يك اصل مشترك داريم به نام: ايران ما عاشق ايرانيم»، «عرب، كرد، ترك، لر، بلوچ، فارس و... همه ايراني هستيم و سرزمين‌مان را دوست داريم و هيچ برتري بر همديگر نداريم...»، «من تو با همه تفاوت‌هايي كه داريم مهم نيست تو در مورد اين من چه فكري ميكني اما من ميگم... حب الايران يجمعنا»، «پاش بيفته باز دوباره روي مغربت مي‌بارم باز توي منطقه مين دست و پامو جا مي‌ذارم»، «همه با يك نام و نشان به تفاوتِ هر رنگ و زبان»، «اين چند روز كسي نپرسيد شهيدان عرب بودن يا لر يا از كدوم شهر بودن و قوميتشون چه بود، هيچ فارسي نگفت چون عربه حقش بود و هيچ عربي نگفت چون فارسه حقش بود، تنها اين مهم بود كه ما باز هم شهيد داديم و چطور عده‌اي فكر مي‌كنن با كوبيدن بر طبل تفرقه ميتونن خوزستان رو جدا كنن»، «يك داغ بس است بهر قبيله‌اي اين داغ‌ها بيش از توان ما بود امروز. داغ شلمچه در تنمان شعله‌ور شد»، «حب الايران يجمعنا يعني وطن، ريسماني است كه فارغ از تفاوت‌هاي زباني، نژادي و مذهبي، همگي به آن چنگ مي‌زنيم و ما را دور هم جمع مي‌كند»، «وطن يعني هويت اصل ريشه سرآغاز و سرانجام و هميشه ستيغ و صخره و دريا و هامون، ارس، زاينده‌رود، اروند، كارون، وطن يعني سراي ترك تا پارس وطن يعني خليج تا ابد فارس»، «چرا هشتگ به زبان عربي؟ چون عربي، زبان يكي از قوميت‌هاي ايران است. يك بار هم به زبان زيباي بخشي از مردم ايران، از ايران بگوييم»، «قسم به شرجي قسم به خرما پزون قسم به ۹۸% رطوبت و ۵۰ درجه دما قسم به خوزستان»، «ترك و لر و فارس و بلوچ و كرد و تركمن و عرب و... همه اقوام ايرانيم و همه ايران را از جان دوست‌تر داريم»، «اي كهنه سرباز زمين، جان جهان ايران‌زمين اي در رگانم خون وطن اي پرچمت ما را كفن دور از تو بادا اهرمن ايران من ايران من»، «افتخار مي‌كنم اهوازيم و كنار قوميت‌هاي مختلف مثل عرب، عجم، لر، بختياري همه با هم در يك شهر زندگي مي‌كنيم»، «بودن يا نبودن من مساله نيست مساله حفظ ايران است»، «ما براي آنكه ايران خانه خوبان شود خون دل‌ها خورده‌ايم...»، «وطن پرنده پر در خون اتحادت را دوست دارم»، «اقوام ايراني هزاران سال است كه در اين خانه سكونت دارند، اسكندر و چنگيز و اعراب و مغول هم آنگاه كه به ايران رسيدند ايراني شدند، اين را تاريخ گواهي مي‌دهد كه اين سرزمين و مردمش از هم جدايي ناپذيرند....»، «هرچه تبر زدي مرا زخم نشد جوانه شد»، «امروز اگر تشيع جانباختگان حادثه تروريستي اهواز بودين اين هشتگ رو به چشم مي‌ديدن. قوم بختياري بالاي سر جوان عرب مثل ابري گريه مي‌كرد. امروز بغض اهواز براي فرزندانش تركيد. جمعيت با شكوهي بود»، «كلام شد گلوله باران به خون كشيده شد خيابان ولي كلام آخر اين شد كه جان من فداي ايران. ايران اگر دل تو را شكستند تو را به بند كينه بستند چه عاشقانه بي‌نشاني كه پايه درد تو نشستند.»