با چرخش، مشكل حل نمي‌شود
سعدالله زارعي در سرمقاله روزنامه كيهان بدون اشاره به نام فردي كه به نظر مي‌رسد با مشخصات ارايه شده كرباسچي باشد، مي‌نويسد: «در اوايل دهه ۱۳۷۰ يكي از اعضاي شاخص حزب كارگزاران سازندگي كه مدتي دبيركل آن بود و يدطولايي هم در دست‌اندازي به بيت‌المال داشت، در يك جمع محدود از فعالان مطبوعات گفت: «آنان كه با امريكا مخالفت مي‌كنند، امريكا را نديده‌اند، كافي است يك بار به امريكا بروند، آنگاه از همه حرف‌هاي ضدامريكايي دست بر‌مي‌دارند»!» زارعي از اين منظر وارد شده و مشكلات كشور را ناشي از «وابستگي فكري به غرب» مي‌داند: «بي‌دليل نيست كه عده‌اي در داخل دولت و مجلس و بعضي گروه‌هاي سياسي با وجود آنكه در تجربه برجام شكست مطلق خورده‌ايم و «خسارت محض» اين نظريه نيز همراه با برجام به اثبات رسيده است، بر تن‌دادن جمهوري اسلامي به FATF به عنوان راهي براي اصلاح اقتصادي ايران اصرار دارند! اين يكي از نتايج وابستگي فكري- فرهنگي به غرب است.»روزنامه كيهان كه يكي از سرشاخه‌هاي مخالفت با عادي شدن شرايط ايران در نظام مالي و خروج ايران از ليست سياه FATF است، راه‌حل مشكلات را اينگونه بيان مي‌كند: بر اين اساس بيراه نيست اگر بگوييم حل مشكلات كنوني اقتصاد ايران اولا وابسته به «حل مشكل وابستگي فكري- فرهنگي متوليان اقتصادي و سياسي كشور به غرب- يعني سرمنشأ تحريم‌ها و فشارها به ايران- است. تا وقتي مديران ارشد اقتصادي و سياسي كشور، راه‌حل مشكلات اقتصادي كه به اعتراف خودشان غرب براي ما پديد آورده است، تك گزينه‌اي است و آن تك‌گزينه هم حل مساله با غرب است، وضع اقتصاد ما قطعا از اين هم وخيم‌تر مي‌شود.
واقعيت ديگر اين است كه افكار اين دسته از مديران مهم‌ترين ابزار غرب در به نتيجه رساندن تحريم‌ها - در جهاني به‌شدت متكثر!- است.»زارعي در بخش پاياني و مهم يادداشت خود از اعتقاد دولتي‌ها به يك «چرخش» براي حل مشكلات كشور حرف زده و مي‌نويسد: «يكي از مديران ارشد دولتي دو- سه روز پيش به جاي عذرخواهي از مردم به‌خاطر وضعي كه وابستگي فكري او و همگنانش بر سر اقتصاد اين كشور آورده است، گفت: «مشكلات اقتصادي ما راه‌حل اقتصادي ندارد، راه‌حل سياسي دارد». منظور او البته اين نبود كه مديران ارشد دولت بايد عزم خود را براي كار جزم كنند، منظور او اين بود كه كشور بايد چرخش سياسي كند تا غرب مشكلات اقتصادي آن را حل كند! اين نتيجه وابستگي فكري به غرب است كه نه تنها تفكر را از فرد وابسته سلب مي‌كند بلكه چشم و گوش را نيز از او مي‌گيرد.»