يوز را در اسارت حفظ كنيم
خسرو اشرفي
بزرگترين مشكلي كه يوز ايراني با آن دست و پنجه نرم ميكند، تخريب زيستگاه و كاهش تنوع ژنتيكي است. راهكاري هم كه ميتوان در اين زمينه داد، تكثير در اسارت با توجه به تعداد اندك يوزهاست. در كنار آن بايد زيستگاه را براي حضور اين گونه امن و فراهم كرد. حضور انسان و فعاليتهاي آن به هر شكلي مانند كشيدن جاده، فعاليت معدني، حضور دام و چراي بيرويه امنيت و طعمههاي يوز را به خطر انداخته و اين گونه را با چالشهاي جدي مواجه كرده است. من به عنوان كارشناسي كه آينده روشني براي اين گونه نميبينم پيشبيني ميكنم در آينده نزديك يوز در طبيعت را از دست دهيم و لااقل بايد بتوانيم آن را در اسارت حفظ كنيم.
دانشيار دانشگاه تهران