نيازمند هم‌افزايي هستيم
نويد قلي‌خاني
بدون تجميع نيروها و تلاش‌ها پرداختن به چالش‌هاي پيش روي يوز ايراني بسيار دشوار به نظر مي‌رسد. در كنار آن بيرون كشيدن يك چالش در ميان مجموعه تهديدهايي كه يوز ايراني با آن مواجه است، بسيار سخت خواهد بود. مجموعه عوامل مختلفي روي هم تاثير مي‌گذارند كه موجب وضع بحراني يوز در ايران شده است. آنچه در تمام سال‌هايي كه در حوزه يوز كار مي‌كردم موجب تاسف من و ترمز اصلي حفاظت از اين‌گونه بوده است، به عدم هم‌افزايي برمي‌گردد. من اگر تمام چالش‌ها را پيش رو بگذارم، در نهايت در ريشه‌يابي آنها به همين عامل مي‌رسم. وضعيت يوزپلنگ از آنچه فكر مي‌كنيم بدتر است، اين در حالي است كه برخي گمان مي‌كنند روند افزايش اين‌گونه شيب ملايمي دارد. (اين گفته بدان معناست كه جمعيت يوز در حال افزايش است، نه كاهش). اين برداشت با شرايط موجود دو خط موازي هستند كه هيچ‌گاه به هم نمي‌رسند. اين دو رويكرد سبب اتخاذ دو راهكار مختلف با دو سويه مختلف مي‌شود.
در نهايت منابع مالي، انساني، تجهيزات و محيط‌بان مواردي است كه با محدوديت‌هاي جدي در ايران مواجه بوده و بايد با برنامه درست مورد استفاده قرار گيرند. اين چالش به يك شخص يا نهاد مربوط نيست و تقصير آن به گردن همه كساني است كه براي يوزپلنگ قدمي برداشته‌اند.
البته اين گفته بدان معنا نيست كه همه بايد يك كار انجام دهند. افراد و گروه‌ها قابليت‌هاي مختلف دارند و هر كسي مي‌تواند كار خود را براي حفاظت انجام دهد كه همگي بايد در يك راستا باشند و يك نقطه مشترك داشته باشند.
از اين رو در گام اول بايد اين موضع را روشن كنيم كه جمعيت يوز در حال افزايش يا كاهش است. همچنين لازم است افراد از گروه‌هاي مختلف نظير محيط‌بانان، اساتيد دانشگاه، فعالان محيط زيست و رسانه‌ها به شكل مجزا در قالب كارگروه‌هاي هدفمند در كنار هم قرار بگيرند و در نهايت جمع‌بندي از نظرات آنها صورت گرفته و با پشتيباني سازمان حفاظت محيط زيست برنامه اقدام آن اجرايي شود.
كارشناس حيات وحش