برش
ملت ما را / ملتي سرخپوست نپنداريد/ ما اينجا ماندگاريم / در اين خاك كه دستبندي از گل با اوست/ اينجا سرزمين ماست/ از سپيده دم عمر اينجا بوده‌ايم/ اينجا بازي كرده‌ايم/ عاشق شده‌ايم/ و شعر نوشته‌ايم/ ما ريشه داريم در آبراهش/ چون گياهان دريا، ريشه داريم در تاريخش، در نان نازكش، در زيتونش، در گندم زردگونش/ ريشه داريم در وجدانش/ ماندگاريم در آذار و نيسانش/ ماندگاريم چون نقش بر فولادش/ ماندگاريم در پيامبر والايش / در قرآنش و ده فرمانش... (شعر: نزار قباني)