سيما پروانه گهر
ستون گفت و شنود روزنامه كيهان در روزهايي كه مساله تنشها بين ايران و امريكا در پيچيدهترين شرايط ممكن است و تهديد حمله نظامي و باب مذاكره مستقيم و غيرمستقيم در حال نوسان است، با درج مطلبي عملا بحث ترور رييسجمهور امريكا را طرح كرده است!
چند ماه پيش وقتي وزير معزول دولت سيزدهم حجت عبدالملكي نوشتند كه ناوگانهاي حمل سوختي كه به اسراييل سوخت ميرسانند بايد منفجر شوند، بسياري با تذكر و تحكم به او يادآوري كردند كه اين اظهارات ميتواند هزينههاي سياسي و منطقهاي زيادي براي ايران داشته باشد و رويكردهاي كلي جمهوري اسلامي درقبال موضوعات منطقهاي و اسراييل، نبايد بهانهاي براي جوگيري چهرههاي داخلي سياسي شود. حالا اما روزنامه برادر حسين پا را فراتر گذاشته و رسما از ترور رييسجمهور امريكا با عبارت گلوله در كله پوكش نوشته است.
كيهان در ستون گفت و شنود روزگذشته نوشت: «گفت: اين دونالد ترامپ چه خبرشه؟ مگه چيكارهست كه هر روز چندتا از كشورها را تهديد ميكنه؟! تهديد به حمله نظامي، تهديد به تحريم، تهديد به افزايش تعرفهها و... حتي عليه كشورهاي همپيمان امريكا، مثل كانادا و كشورهاي اروپايي و ژاپن و... هم شمشير كشيده است! گفتم: غلط زيادي كرده! همين روزهاست كه به انتقام خون شهيد سليماني چندتا گلوله توي كله پوكش شليك بشه و «ريق لعنت» رو سر بكشه!» مدافعان كيهان توجيه ميكنند كه اين اظهارات مصرف داخلي دارد اما رسانههاي خارج از ايران در خارج از ايران چنين برداشتي نداشته و اين اظهارات از جانب روزنامهاي مثل كيهان را نوعي تهديد و خطر تلقي ميكنند.
اين مطلب بهطور خاص در رسانههاي خارجي، ازجمله فاكسنيوز، توجه زيادي را جلب كرده است. در مقاله فاكسنيوز اشاره شده كه كيهان بهصراحت اعلام كرده كه «شليك گلوله به ترامپ» نزديك است. گفتني است كه اين خبر با لينك مستقيم به مطلب كيهان منتشر شده و در اين نقلقول دقيقا همان عبارت «كله پوك» ترامپ نيز ذكر شده است. اين ادبيات و بيان آن در شرايط فعلي به اندازهاي عجيب بود كه صداي هم طيفهاي خود كيهان را نيز در آورد. عبدالله گنجي، تحليلگر سياسي و روزنامهنگار در كانال تلگرامي خود نوشت: ستون گفتوشنود كيهان دچار «سهو ناخودآگاه» شده است. كيهان هزاران بار نوشته است شرارت شيطان بزرگ و خوي استكباري امريكا فراتر از اين و آن است. بنابراين، چگونه ميشود بگويد با حذف ترامپ مشكلي حل ميشود؟قانون داماتو، تحريم نفتي ۱۳۹۱ و شهادت فرماندهان مقاومت در سال ۱۴۰۳ مربوط به جريان مقابل ترامپ است. دقيقا داستان سگ زرد و شغال است.فرق ترامپ عرياننمايي بهتر از اين جنون ماترياليستي جهان و گرفتن شيلنگ بر دموكراسي ادعايي است. عبدالرضا داوري هم نوشت كه «همزمان با پيشبيني ترور قريبالوقوع دونالد ترامپ، توسط «ترور آلارم» و «ايدي كوهن»، دو اكانت وابسته به موساد، حسين شريعتمداري هم روزگذشته در روزنامه كيهان از ترور قريبالوقوع ترامپ به انتقام خون شهيد سليماني خبر داد؛ چرا كيهان همصدا با موساد، پازل اسراييل را تكميل ميكند.» در پايان داوري از هشتگ «نفوذ» استفاده كرد.
هيچ يك از اين انتقادات اما به مذاق كيهان خوش نيامد و با ادبياتي تندتر اظهارات قبلي خود را تاييد و منتقدان را به باد اتهام گرفت و نوشت كه «كلهشان مثل كله ترامپ پوك است». كيهان بعد از اين انتقادات مجددا در ستون گفت و شنود در اين باره نوشت: «هنوز شليك نشده چندتا از پادوهاي داخلي و كاسهليس امريكا بدجوري كپ كردهاند و مديرمسوول كيهان را به باد فحش و ناسزا گرفتهاند! يكي نوشته فلاني غلط ميكند! آن ديگري نوشته فلاني.گفتم: چون كله خودشان هم مثل كله ترامپ پوك است، ترسيدهاند!گفت: ايول!گفتم: يارو مثل همين كاسهليسها بدجوري عاشق امريكاييها بود و آرزو ميكرد با آنها دوست بشود! از قضا، روزي ميهمان يك امريكايي شده بود. موقع غذا خوردن سعي كرد از همان امريكايي تقليد كند. امريكايي يك بشقاب برداشت و مقداري شير در آن ريخت و دوتا بيسكويت در آن حل كرد. آن يارو هم همان كار را مو به مو انجام داد و منتظر حركت بعدي بود كه امريكايي سگش را صدا كرد و بشقاب را جلوي او گذاشت! و... يارو! هيچي ديگه...» كيهان البته علاقه عجيبي به سناريوهاي ترور دارد و موضوع محدود به تاكيد بر ترور ترامپ نيست. اسفندماه سال گذشته كيهان در مطلبي عجيب پيشبيني كرد كه جولاني ترور ميشود و با بيان اين مطلب نوشت: «نكته درخور توجه آنكه زد و بندها با سركردگان انجام ميپذيرد و از اين روي زنده ماندن آنها ميتواند خطر افشاي حضور امريكا در پشتصحنه جنايات وحشيانهاي كه مرتكب شدهاند را درپي داشته باشد. بنلادن در آستانه دستگيري بود ولي به قتل رسيد و حتي جسدش هم به دريا انداخته شد. ابوبكر بغدادي هم به محاصره درآمده و انتظار بازداشت صوري (و نه واقعي) را داشت ولي كشته شد. ابومحمد جولاني نيز به احتمال بسيار قوي سرنوشت مشابهي خواهد داشت. اين احتمال را به خاطر بسپاريد و اين پيشبيني را جدي بگيريد.» ترديدي نيست كه روزنامه كيهان زيرنظر حسين شريعتمداري عموما در عرصه سياست خارجي بعضا مواضعي تندتر از تندروترين مخالفان مذاكره با غرب و امريكا در پيش گرفته است. در همين روزهاي اخير در شرايطي كه علي لاريجاني به عنوان مشاور رهبري در صداوسيما با ادبياتي جديد از ترامپ به عنوان تاجري بااستعداد ياد ميكند كه بايد براي تامين منافع امريكا به فكر صلحطلبي و تعريف منافع اقتصادي مشترك با ايران باشد، شريعتمداري تلويحا لاريجاني را به باد انتقاد گرفت.
لاريجاني در اين در گفتوگوي تلويزيوني هشدار داد: «اگر امريكا يا اسراييل به بهانه هستهاي ايران را بمباران كنند، ايران مجبور خواهد شد به سمت توليد بمب اتم برود مردم فشار خواهند آورد كه به سمت ساخت بمب اتم برويم.»
حسين شريعتمداري در واكنش به علي لاريجاني در كيهان آنلاين نوشت: سال ۸۶ در يكي از يادداشتهاي كيهان اشاره داشتيم كه فشار غرب ممكن است برخي از مسوولان را به سوي گزينه توليد سلاح هستهاي ببرد. همان روز آقاي دكتر علي لاريجاني (دبير وقت شوراي عالي امنيت ملي) تماس گرفت و با لحني نيمه مزاح و نيمه جدي گفت: مثل اينكه شما كمي يا قسمتي ... داريد»؟! پرسيدم چرا؟! گفت: يادداشت امروزت بهانه به دست دشمن ميدهد! ... اما، پريشب، همين آقاي لاريجاني در برنامه گفتوگوي ويژه رسانه ملي گفت: «اگر امريكا يا اسراييل دست به تهديد اتمي ايران بزنند، ايران هم مجبور خواهد شد به سمت توليد بمب اتمي برود» ... سلاح هستهاي، آري يا نه؟ موضوع ديگري است(!) ولي ياد سوال آن روز ايشان افتادم! البته نميگويم؛ «آقاي لاريجاني! مگر شما هم ...»؟!
مخالفت هميشگي افايتياف
و مدافع ادبيات نظامي و فضاي جنگي
حسين شريعتمداري در تمامي سالهاي گذشته مخالف سرسخت و در صف اول با پذيرش افايتياف بوده است. در كنار اين مخالفت مشخصا او از جريان و خط فكري سعيد جليلي به دليل همين قرابت فكري دفاع كرده و ميكند. مردادماه سال گذشته وقتي اظهارات اميرحسين ثابتي عليه عراقچي در توييت حاشيهساز تعيين مرزهاي ايران با واكنشهاي گستردهاي مواجه شد، كيهان در مطلبي در دفاع از ثابتي نوشت: «صرفنظر از اينكه آقاي عراقچي براي وزارت خارجه مناسب باشند يا نباشند، ايشان به عنوان يك نماينده نظرش را گفته است و آقاي عراقچي هم پاسخ خود را مطرح كرده است، اين غربگداها و مدعيان اصلاحات كه اين همه واژه دموكراسي و ضرورت گفتوگو را بلغور ميكنند، چرا به او حملهور شدهاند؟!»
با پيروزي مسعود پزشكيان و تاكيد او بر حل اين مساله و در دستوركار قرار گرفتن بررسي مجدد اين لوايح در مجمع تشخيص مصلحت نظام مجددا توپخانه شريعتمداري عليه دولت و اصل مساله افايتياف مجهز شد.
وقتي ديماه سال گذشته فاطمه مهاجراني در نشست خبري هفتگي سخنگوي دولت درباره افايتياف و لزوم پذيرش و روند در حال بررسي آن با پيگيري دولت سخن گفت، كيهان اين اظهارات را بهانهتراشي و دستاويز جديد دولت براي سرپوش بر ناكارآمدي احتمالي خود در آينده توصيف كرد و در اين باره نوشت: «اهميت يافتن يا به زبان ديگر اهميت دادن به بحث پيوستن ايران به FATF و امضاي لوايح باقيمانده مربوط به اين گروه و سازوكار در زمان دولت دوازدهم و دولت چهاردهم، در شرايطي صورت ميپذيرد كه نقطه اشتراك اين دو دولت را بيش از هر چيز ميتوان در بيبرنامگي در حوزه اداره كشور و پيشرفت و توسعه ايران ديد.مروري بر كارنامه دولت دوازدهم به وضوح اين نكته را آشكار ميسازد كه بيبرنامگي يك دولت پيوند كاملي با بهانهتراشي و فرار از پاسخگويي دارد. افايتياف نه آغازي بر حل مسائل موجود با غرب است و نه پاياني بر دشمني غرب با ملت ايران، اين مسير اساسا بر اين مبنا طراحي شده است كه اگر هر تصميم و عقبنشيني ما نيز منجر به اصلاح رفتار غرب نشد، كرنش ديگري را انجام ميدهيم، دليل مشكلات را عدم كرنش بيشتر معرفي كرده و نظام را به سنگاندازي در اين مسير متهم ميكنيم.»
استدلال كيهان در عموم مطالبي كه عليه افاي تياف نگارش كرده بر اين مبنا است كه «نگاهي به تجربه كشورهاي عضو FATF نشان ميدهد كه پديده پولشويي عليرغم گذشت چند سال از الحاق اين كشورها، همچنان با تاروپود نظام مالي و بانكي آنها درهم تنيده باقي مانده است و ضوابط اين نهاد نتوانسته از بروز پديده پولشويي جلوگيري كند. از سوي ديگر، بر اساس گزارشهاي موجود، 99 درصد پول كثيف موفق به عبور از سيستمهاي نظارتي امريكا و اروپا شدهاند و حدود ۸۰ درصد از اين پولها مجددا براي سرمايهگذاري و ساماندهي جنايات ديگر به كار ميروند.»
شريعتمداري نيز بارها در مطالب خود تاكيد كرده است كه «با توجه به سازوكار اجماعي تصميمگيري در FATF و عضويت امريكا و رژيم صهيونيستي، برخورد با ايران سياسي بوده و امكان خروج از ليست سياه نيست.»
در مطلبي كه مهرماه سال گذشته در اين روزنامه منتشر شده كيهان مجددا مدعي شده است كه «پذيرش استانداردهاي FATF توسط ايران باعث بروز برخي چالشهاي اقتصادي و امنيتي ميگردد. امريكا براي اعمال تحريمهاي جديد و افزايش دقت تحريمها، نياز به اطلاعات مالي ايران دارد. با پذيرش اين استانداردها از سوي ايران، FATF سازوكاري را ايجاد ميكند كه اعضاي آن بهراحتي به اطلاعات تراكنشهاي مالي در ايران دسترسي داشته باشند. » در همان زمان- مهر سال 1403- وقتي اعلام شد كه اين لوايح مجددا در دستوركار بررسي مجمع تشخيص قرار گرفته كيهان با عصبانيت اين تصميم را «خدمت به اسراييل» خواند. دوم مهرماه سال گذشته نيز شريعتمداري به عنوان مدير مسوول روزنامه كيهان در بخشي از يادداشت خود با عنوان «آقاي پزشكيان مراقب اين توطئه باشيد!» نوشت: « هنگامي كه آقاي پزشكيان در يك سهو بيان، از امريكا با عنوان برادر ياد كرد، سخنگوي وزارت خارجه امريكا با كمال وقاحت اعلام كرد كه برادري به زبان و بيان نيست، ايران براي اثبات برادري خود با امريكا بايد سياستهايش را در مسائل و موضوعات مختلف نظير هستهاي و منطقهاي تغيير بدهد، از حمايت حماس و حزبالله دست بكشد و...!
اين در حالي است كه مدافعان پذيرش افاي تي اف مدعي هستند كه طيف سياسي كه مخالف پذيرش اين معاهده است در عمل از تحريمها سود ميبرد. غلامعلي جعفرزاده ايمنآبادي، نماينده سابق مجلس بهمن ماه سال گذشته بدون نام بردن از طيف خاصي درباره اين جريانهاي سياسي با بيان اينكه «كاسبان تحريم مانع تصويب FATF ميشوند»، خاطرنشان كرد: از يك طرف سرمايه ملي كشور توسط نظام و يك مرجع خاص به فروش نميرسد و از طرف ديگر عدم پيوستن به افاي تي اف دست بسياري از افراد و جريانها را براي سوءاستفاده از اين وضعيت باز ميگذارد.
كيهان نه تنها در مساله افايتياف با سياستهايي بعضا مجزا از دستوركار نهادهاي رسمي توليد محتوا ميكند بلكه در موضوعات نظامي نيز بعضا رويكردهاي متفاوتي حتي با مواضع نيروهاي مسلح دارد. اسفندماه سال گذشته وقتي لايحهاي درباره حذف برخي سلاحهاي خطرناك با قيد دوفوريت اخيرا از سوي دولت براي تصويب به مجلس شوراي اسلامي ارسال شد، طلايي نيك، معاون برنامهريزي و امور مجلس و سخنگوي وزارت دفاع، در اين خصوص ابراز داشتهاند: «اين لايحه با موافقت و نظارت ستاد كل نيروهاي مسلح تنظيم شده است و انتظار ميرود درخصوص اين لايحه بدون مطالعه و بررسي دقيق محتواي آن، بهطور شتابزده قضاوت و اظهارنظر نشود.»
عليرغم اين موضعگيري سخنگوي وزارت دفاع كيهان با انتقاد از اين لايحه در مطلبي تاكيد كرد كه هدف خلع سلاح ايران است. حسين شريعتمداري در مطلبي در اين باره تاكيد كرد كه « دولت محترم با كدام انگيزه و براساس كدام ضرورت، لايحه «الحاق جمهوري اسلامي ايران به معاهده (كنوانسيون) ممنوعيت يا محدوديت كاربرد برخي سلاحهاي متعارف» را تهيه و براي تصويب به مجلس شوراي اسلامي ارايه كرده است؟!رژيم صهيونيستي و امريكا در جنگ غزه از انواع تسليحات غيرمتعارف
Unconventional weapons نظير بمبهاي فسفري، جنگافزارهاي شيميايي و بيولوژيك، بمبهاي هستهاي با اورانيوم رقيق و...استفاده كردهاند و دهها هزار زن و مرد و كودك را به شهادت رساندهاند و... اكنون سوال اين است كه آيا مقابله با استفاده از جنگافزارهاي غيرمتعارف و سلاحهاي كشتارجمعي بايد در اولويت باشد يا «ممنوعيت يا محدوديت كاربرد برخي سلاحهاي متعارف»؟!... آنهم با قيد «دوفوريت»! به كجا چنين شتابان؟! شريعتمداري در رخدادهاي نظامي بين ايران و اسراييل در سال گذشته نيز مكررا خواهان برخوردهاي سريع و ضربتي با اسراييل بود. كيهان در آبان ۱۴۰۳ نوشته بود: « ازبرخي شنيده ميشود حالا كه حمله رژيم صهيونيستي موفقيت درخور توجهي نداشته است، بهتر آن است كه از پاسخ يا از پاسخ سخت صرفنظر كنيم! كه بايد گفت؛ كمترين كوتاهي در پاسخ محكم و رعدآسا، به مفهوم و معناي دعوت از امريكا و پادگان منطقه آن، يعني رژيم صهيونيستي براي حملات ويرانگر به ايران اسلامي و قتلعام مردم شريف اين مرز و بوم است.» وقتي جنگندههاي اسراييل سفارت ايران در دمشق را هدف گرفتند، باز هم اين كيهان بود كه در واكنشي تند نوشت: «سفارتخانههاي رژيم صهيونيستي نبايد در امان باشند.» مهرماه سال گذشته نيز كيهان در مطلبي با تاكيد بر اينكه «پاسخ به گستاخيهاي اسراييل بايد شديدتر از وعد صادق باشد»، نوشت: «پاسخ كشورمان به گستاخيهاي اخير اسراييل بايد بسيار شديدتر از عملياتهاي وعد صادق (پاسخ موشكي و پهپادي به رژيم صهيونيستي) و شهيد سليماني (حمله موشكي به پايگاه نيروهاي امريكايي در عينالاسد) باشد، پاسخي كه كاريتر و نابودگر منافع و شريانهاي حيات نكبتبار اسراييل باشد.»
مدافع هميشگي بستن تنگه هرمز
روزنامه كيهان و شخص شريعتمداري به اندازهاي در سالهاي اخير پيشنهاد بستن تنگه هرمز را مطرح كرده كه حتي اين موضوع بعضا با شوخي كاربران فضاي مجازي نيز مواجه شده است. بهمنماه سال گذشته شريعتمداري مجددا در مطلبي در دفاع از اين ايده و با اشاره به اينكه «تنگه هرمز يكي از اهرمهاي قدرتمند ايران اسلامي براي مقابله با تحريمهاي امريكا و اروپاست و ميتواند يكي از اصليترين آوردههاي جمهوري اسلامي ايران در هماهنگي مورد اشاره آقاي پزشكيان با دو قدرت روسيه و چين براي مقابله با تحريمهاي امريكا و اروپا باشد» نوشت: «هر بار در كيهان به استفاده از اين اهرم براي مقابله با تحريمها و زورگوييهاي امريكا و اروپا پرداختيم شاهد دو واكنش همسو از داخل و خارج كشور بوديم. مقامات امريكايي و اروپايي از اين پيشنهاد بهشدت عصباني شده بودند و غربگراها و برخي از مدعيان اصلاحات كه نميتوانستند با استدلال و استناد حقوقي كيهان مقابله كنند، پيشنهاد ياد شده را به سخره گرفتند!» مهرماه سال گذشته نيز وقتي اتحاديه اروپا با صدور بيانيهاي از تحريم سه شركت هواپيمايي ايران خبر داد شريعتمداري مجددا پيشنهاد بستن تنگه هرمز را مطرح كرد.
اصرار براي ايجاد تقابل نظامي
بين ايران و عربستان
فروردين سال 1397 شريعتمداري در گفتوگو با فارس، درباره اظهارات بن سلمان كه در مصاحبه با والاستريت ژورنال از احتمال جنگ با ايران طي 10 تا 15 سال آينده خبر داده بود، گفت: قيد 10 تا 15 سال براي آن است كه امريكا فرصت كافي براي دوشيدن آل سعود داشته باشد. عجله امريكا و اروپا براي سركيسه كردن بن سلمان با قراردادهاي تسليحاتي كلان و چند صد ميليارد دلاري كه به بهانه مقابله عربستان با ايران اسلامي صورت گرفته است، بايد دعا كرد بن سلمان قبل از تحويل گرفتن تسليحات امريكايي كه بايد در اختيار جبهه مقاومت قرار گيرد، از دنيا نرود و تا آن زمان سايهاش مستدام باشد!»
در فروردين ماه همان سال در شرايطي كه سايه تنش بر روابط ايران و عربستان مسلط بود، شريعتمداري در گفتوگويي تاكيد كرد و گفت: شليك موفقيتآميز موشك نقطهزن انصارالله به ساختمان وزارت دفاع عربستان براي چندمينبار نشان داد، موشكهاي رهگير پاتريوت كه آلسعود با قيمت گزافي از امريكا خريده است نه فقط كارايي لازم براي مقابله با موشكهاي انصارالله را ندارند بلكه در مواردي نيز با سقوط به مناطق مسكوني حجاز جان شهروندان اين كشور را هم ميگيرند. شريعتمداري در اين گفتوگو به داستان توپ ميرزا آقاسي، صدر اعظم ناصرالدين شاه اشاره كرد كه قول داده بود توپي بسازد كه با آن بتوان از دارالخلافه تهران به سنت پترزبورگ روسيه شليك كرد! ولي هنگام آزمايش آن در حضور ناصرالدين شاه، گلوله توپ درون عراده منفجر شده و تعدادي از خدمه توپ را كشته بود و ميرزا آقاسي به شاه گفته بود، قربان ! اين توپ كه خوديها را اينطور لت و پار كرده ، ملاحظه بفرماييد كه چه بلايي بر سر دشمن آورده است! تهديد صريح عربستان يكي ديگر از محورهاي ادبيات ثابت شريعتمداري است . بهطور مثال او در مهر ۱۴۰۱ نيز نوشت:« نوبت حسابرسي است و زمان آن رسيده كه دستهاي اين جنايتكار حامي تروريستها را قطع كنيم و به «ابو ارّه» درسي بدهيم كه پشت اجداد راهزنش در بيابانهاي نجد هم به لرزه بيفتد؟! آلسعود نقاط آسيبپذير فراواني دارد كه حيات ننگينش به آن وابسته است. ابو ارّه بايد بداند كه درون كاخ شيشهاي نشسته است و شكستن شيشههاي آن كاخ كه امروزه به آغل گاوهاي شيرده امريكا تبديل شده است، به آساني امكانپذير است.» در سال 1394 نيز شريعتمداري در سرمقاله روزنامه كيهان و در واكنش به مصاحبه محسن رضايي با شبكه الميادين وقتي رضايي به عنوان دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در مصاحبه با شبكه تلويزيوني «الميادين» گفته بود كه «سلاحهاي ما براي دفاع از عربستان، قطر، امارات و همه جهان اسلام است. من اطمينان دارم اگر كسي به مرزهاي عربستان تعرض كند، ما از ملت اين كشور دفاع ميكنيم» اين اظهارات را «تأسفآور » خواند و گفت: «اظهارنظر دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام درحالي است كه رژيم دستنشانده آلسعود علاوه بر خيانتهاي فراواني كه در طول حيات ننگين خود نسبت به اسلام و ملتهاي مسلمان مرتكب شده است، اين روزها با قتل عام وحشيانه مردم مظلوم يمن و به خاك و خون كشيدن زنان و كودكان مسلمان و بيپناه، روي تمام جنايتكاران تاريخ را سفيد كرده است. آيا جناب رضايي اين جنايات هولناك و ضدبشري رژيم آلسعود را انكار ميكند؟ اگر پاسخ منفي است- كه نميتواند مثبت باشد- ايشان با چه انگيزهاي و از كدام جايگاه انساني و اسلامي - قانوني پيشكش!- از اين جنايات بيشرمانه دفاع ميكند؟!» سال 1396 لفاظي جنگطلبانه شريعتمداري براي عربستان كار را به توقيف اين روزنامه كشاند، وقتي در روزنامه متبوع خود تيتري تحت عنوان «شليك انصارالله به قلب رياض، هدف بعدي دوبي» زده و با توقيف دو روزه كيهان مواجه شده بود اما مجددا اندكي بعد در مطلب ديگري دوباره نوشت: قطعا رياض و شهرهاي بزرگ عربستان و پايتختهاي كشورهاي عربي كه با عربستان، يمن را بمباران ميكنند از سوي حوثيها موشكباران خواهد شد و هدف بعدي موشكهاي يمن قطعا رياض خواهد بود. شريعتمداري البته به جز موضوع روابط تهران و رياض، در بيان مطالبي عجيب درباره مناسبات منطقهاي ايران نيز يد طولايي دارد. بهمنماه سال 1396 شريعتمداري در مراسم گراميداشت دهه مبارك فجر انقلاب اسلامي در مسجد جامع دماوند گفت كه «يك بار نوشتيم بحرين براي ماست كه سر و صداهاي زيادي كردند و مفتيهاي آلسعود كه حرف مفت زيادي ميزنند، گفته بودند كه قتل ما واجب است؛ بحرين براي ايران است و مردم بحرين خود را قطعه جداشده از ايران ميدانند؛ اينكه چندين سال با همه توان درگير هستند و نتوانستند خروش را خاموش كنند، به همين علت است.»
تاكيد شريعتمداري بر ترور ترامپ
مصرف داخلي يا هزينهسازي خارجي
فراموش نكنيم اين اظهارات كيهان در شرايطي طرح ميشود كه پس از ترور نافرجام ترامپ در پنسيلوانيا كه به گواه كارشناسان حوزه امريكا تاثير بسياري بر پيروزي او در انتخابات گذاشت، با توجه به طرح اين موضوع ازسوي مقامات رسمي كشور، انگشت اتهام به سمت ايران گرفته شد. حتي در آبان ۱۴۰۳ وزارت دادگستري امريكا با صدور بيانيهاي ايران را رسما به طراحي و اجراي توطئه براي ترور دونالد ترامپ متهم كرد. در آن زمان تلاش زيادي شد كه موضع دولت جمهوري اسلامي ايران در اين باره روشن شود. از جمله اينكه مسعود پزشكيان در مصاحبهاي كه ديماه با شبكه NBC News داشت به اين موضوع واكنش نشان داد. پزشكيان در پاسخ به سوالي درباره ادعاهاي مطرح شده عليه ترامپ كه توسط مقامات امريكايي ترسيم شده است، گفت: «اين يكي ديگر از آن طرحهايي است كه اسراييل و ساير كشورها براي ترويج ايرانهراسي طراحي ميكنند... ايران هرگز اقدام به ترور كسي نكرده و برنامهاي براي ترور ندارد. حداقل تا جايي كه منميدانم.» خبرنگار انبيسينيوز سپس از پزشكيان پرسيد: «شما ميگوييد كه هرگز توطئه ايران براي كشتن دونالد ترامپ وجود نداشته است؟» و مسعود پزشكيان پاسخ داد: «به هيچوجه.» پزشكيان در پاسخ به اين سوال كه آيا ايران مايل است قول دهد كه هيچ سوء قصدي به ترامپ صورت نخواهد گرفت، گفت: «ما هرگز از ابتدا اين كار را انجام نداده و نخواهيم داد.» اسماعيل بقايي، سخنگوي دستگاه ديپلماسي نيز همان زمان در واكنش به طرح اين اتهامات از سوي دولت امريكا ادعاي مطرح شده مبني بر مداخله ايران در تلاش براي سوء قصد به مقامهاي سابق يا كنوني امريكا را كاملا بياساس و مردود دانست. عجيب اينكه همان زمان هم شريعتمداري در كيهان از پزشكيان به خاطر اين گفتوگو انتقاد و تاكيد كرد: « شما فقط ۴ سال رييسجمهور هستي، حد و اندازه اختياراتت هم معلوم است؛ چرا ميگويي ترامپ را ترور نميكنيم؟»
مديرمسوول كيهان وقتي دو روزنامه نيويوركتايمز و والاستريت ژورنال گزارشهايي مبني بر اينكه ايران از طريق يك واسطه، به دولت بايدن گفته كه قصد كشتن يا ترور دونالد ترامپ را نداشته است، منتشر كردند؛ گفت كه ادعاي فاقد سند كردهاند و نوشت: «بعضيها ترامپ را احمق مينامند، اما بعيد است كه آنقدر احمق باشد كه نفهمد هيچ تضميني براي نجات وي از تاوان و قصاص وجود ندارد.» به نظر نميرسد با شرايط موجود اظهارات و مطالب مندرج در كيهان با توجه به اينكه توجه و رصد رسانهها و نهادهاي خارجي بر اين روزنامه و تعريف نسبت آن با نهادهاي حاكميتي بتواند در چارچوب مصرف داخلي قابل توجيه باشد، هزينهسازي خارجي در اين شرايط چه توجيهي دارد؟!