چه كساني بايد استيضاح شوند؟
موج جديدي از شغلها هم ايجاد شد؛ اما اين امر هم به نااميدي تبديل شد. شركتهاي آنها كه بزرگ شد بايد كوچك ميشدند. سياستهاي فضاي مجازي آنها را هم روزبهروز از بازار به بيرون راند. اين مساله كه در 4سال گذشته شاهد آن بودهايم، خود به تنهايي موضوعي است كه ميتوان نه يك وزير بلكه چند وزير را به خاطر آن استيضاح كرد.
نخبگان هم شروع به مهاجرت كردند. امروز موج مهاجرت ديگر نه در سطح فارغالتحصيلان دكترا و ارشد، بلكه در سطح دبيرستان نمود دارد. بله! براي اين موج مهاجرت هم بايد استيضاح كرد. نه تنها يك نفر بلكه يك دولت و جريانهايي با تفكراتشان را ميتوان براي فراري دادن جوانان و نخبگان كشور به استيضاح كشاند!
گفتيم بايد استيضاح كرد! اما متاسفانه به روال تمام سالهاي گذشته كه معمولا علتها به فراموشي سپرده ميشوند، بدهكاران به طلبكاران مبدل ميشوند و مسببان فكري و عملي، به حسابكشان تبديل ميشوند و آنان كه خود سببساز وضع هستند، معترضان وضع موجود ميشوند و فرياد اعتراض آنها رو به آسمان بالا ميرود!! آري، بايد استيضاح كرد؛ اينان به منظور كسب قدرت حتي به جاي تاختن بر تحريمكنندگان و بدخواهان ايران، جهتگيري انتقادات را به سمت داخل و جرياني بازگرداندند كه براي رفع تحريمها تلاش ميكرد. در واقع جرياني را بايد استيضاح كرد كه بر پايداري تحريم اصرار كردند.
يك نكته جالب و قابل تامل اين است كه اتفاقا مردم خيلي خوب ميفهمند. اگر امروز سنجشي از مردم به عمل آيد و سوال شود كه براي وضع موجود چه كسي را بايد استيضاح كرد، حتما به سراغ خيابان صوراسرافيل و ساختمان وزارت اقتصاد و اتاق آقاي همتي نخواهند رفت. حتما مردم آدرسي را نشان ميدهند كه صداي اعتراض از همانجا بلند شده است. موتور جريانساز استيضاح، همان موتور پايدار كردن تحريمهاست، اما نيك ميدانيم كه عده كثيري از نمايندگان دغدغه وضع اقتصادي را دارند. اما سخني هم با اين عده از دوستان دارم: براي خروج از بنبستهاي فعلي بايد با همانديشي، دولت را كمك كرد. مشكل اصلي در نظام ناعادلانه تحريمساز خارجي و تثبيتكننده آن در داخل است. اگر از من بپرسيد ميگويم اگر همان جريان تحريمخواه حاكم بود، امروز وخامت اوضاع چندين برابر بيشتر بود. حداقل، امروز دولت با همتِ همتيها با مردم همنوايي دارد. اگر امروز مخالفان دولت پزشكيان حاكم بودند، علاوه بر وضع كنوني، هر روز شاهد دخالت و دستكاري در زندگي روزمره مردم و تحريك جامعه بوديم. خدا به ايران رحم كرد!
اخيرا كامتني را ميخواندم كه چه زيبا نوشته بود: «اگر امروز از تمام اقتصادداناني كه از ابتدا جامعه مدرن را تجربه كرده نه اصلا اقتصاددانهايي كه از زمان هوخشتره و حتي عقبتر از زمان پارينه سنگي در دنيا وجود داشتهاند تا آخرين آنها كه برنده جايزه نوبل شدهاند را با هم ادغام كرده و به يك فرد تبديل كنيد و پاي اقتصاد ايران بنشانيد، آيا با اين شرايط داخلي و خارجي، ميتوانست معجزه كند؟» اگر شما بلد بوديد، ظرف چند سال گذشته، حداقل يك قدم وضع را بهتر ميكرديد. بنابراين وجدان جمعي، خوب ميداند چه كساني بايد استيضاح شوند. شرايطي كه امروز بر اقتصاد كشور ما حاكم است، شرايطي است كه تحريمكنندگان قلدر خارجي و تحريمسازان داخلي مسبب آن بودهاند.
تحريمها، جانستان، فقرزا و بازدارنده رشد هستند. رشد نياز به سرمايهگذاري دارد. حتي بخشي از رشد كه ميتواند متكي به نيروي انساني و ناشي از بهرهوري باشد اولا كه مدت زمان آن يك ساله و دوساله خواهد بود كه ظرفيتهاي خالي رشد را پركند، دوم آنكه همين آدمها هم نااميدند و امروز بازيگر اصلي شرايط كشور نيستند و به نوعي رانده شده هستند. وقتي پولهاي سرگردان در دست مردم به دليل نااميدي از آينده و نداشتن چشمانداز روشن، روزي تبديل به سكه و روز ديگر تبديل به ارز و مسكن و خودرو ميشود. با كدام دولت پر از اقتصاددان برجسته جهاني ميتوان كشوري تنها در گوشهاي از جهان كه هرروز تحت فشار رواني و اقتصادي است را كنترل كرد؟ به نظرم بايد استيضاح كرد اما بايد سياستهايي را استيضاح كرد كه تا امروز نه تنها كمكی به حل مسائل نكردهاند، بلكه همواره بر حجم مشكلات افزوده و فرصتهاي ملي را هدر دادهاند. بايد كساني را استيضاح كرد كه تفكرشان اجازه شادي و نشاط به جامعه نداد. بايد افرادي را استيضاح كرد كه اجازه ندادند به شكل عزتمندانه و آبرومندانه، برجام به ثمر بنشيند. آنهايي كه با بهانههاي مضحك و پوچ مانند «دولت وقت ميخواهد سرداران را تحويل خارجيها بدهد» يك جامعه و يك ملت را در ليست سياه FATF نگه داشتند. آنها را بايد استيضاح كرد. با استيضاح همتي چه چيزي عايد كشور و جامعه خواهد شد؟ اتفاقا همتي كارشناسي است دلسوز كه از بطن جامعه اقتصادي چهار دهه اخير برخاسته و با مسائل مختلف كشور هم به خوبي آشناست. سخني با نمايندگان دلسوز دارم اگر هم عدهاي مصر بر استيضاح همتي هستند حتما موضوعشان وضع اقتصادي امروز نيست و چيز ديگري است. مسير درست همان است كه رهبري فرمودند: « روساي قوا و مسوولان بايد كمك كار يكديگر باشند و همه به دولت كمك كنند.»