گروه ورزش
فوتبال باشگاهي و بازي‌هاي بين‌المللي مي‌توانند بسيار متفاوت باشند، به همين دليل براي موفقيت در هر دوي اينها نياز به يك مربي خاص است.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از فورفورتو، همه مربياني كه در فهرست زير آمده‌اند دقيقا همين كار را انجام داده‌اند و حداقل يكي از بزرگ‌ترين افتخارات را در هر مرحله، از كوپا ليبرتادورس تا جام جهاني، كسب كرده‌اند. بياييد نگاهي به اين گروه نسبتا منحصر به فرد از مربيان بيندازيم.
لوييس آراگونس
لوييس آراگونس كه قهرمان لاليگا و برنده كوپا دل ري به عنوان بازيكن اتلتيكو مادريد بود، ترفندهاي خود را در اولين دوره خود به عنوان سرمربي اين باشگاه تكرار كرد، قبل از اينكه دو قهرماني ديگر در كوپا دل ري را در دوره‌هاي بعدي به دست آورد و سپس همان جام را با بارسلونا كسب كند. ملي‌پوش سابق اسپانيا بعدا كشورش را به دومين افتخار بزرگ خود رساند و در يورو 2008 به قهرماني رسيد.
فرانتس بكن باوئر
بهترين بازيكن بايرن مونيخ و تاريخ آلمان، فرانتس بكن‌باوئر، كاپيتان باشگاه و كشور بزرگ‌ترين افتخارات موجود در دنياي فوتبال را كسب كرد: جام باشگاه‌هاي اروپا با بايرن و قهرماني يورو و جام جهاني با آلمان غربي. بعد از آن Der Kaiser (قيصر) موفقيت عظيم خود را در جايگاه مربي تكرار كرد و كشورش را به افتخار قهرماني جام جهاني 1990 رساند. او باواريايي‌ها را تا قهرماني بوندسليگا و جام يوفا و مارسي را به قهرماني فرانسه هدايت كرد.
هوگو برووس
هوگو برووس با مربيگري در هر دو باشگاهي كه براي آنها بازي كرده بود، قهرمان بلژيك شد: كلوب بروژ دو بار در دهه 90 و اندرلخت در سال 2004. در سال 2016، Broos براي اولين‌بار وارد مربيگري در عرصه بين‌المللي شد و مسووليت كامرون را بر‌عهده گرفت. سال بعد، او شيرهاي شكست‌ناپذير را به اولين قهرماني‌شان در جام ملت‌هاي آفريقا از سال 2002 به اين سو رساند.
ويسنته دل بوسكه
در سال 2010، ويسنته دل بوسكه يك جام بزرگ را براي اسپانيا به ارمغان آورد: جام جهاني! دو سال قبل از اينكه لاروخا از تاج قهرماني خود در اروپا دفاع كند. تاكتيكيست بزرگ سبيلو پيش از اين مربي رئال‌مادريد بود و آنها را به دو قهرماني لاليگا (دل‌بوسكه پنج قهرماني در دوران بازي براي اين باشگاه به دست آورده بود) و دو قهرماني در ليگ قهرمانان در سال‌هاي اوليه دوران كهكشاني‌ها رساند.
ديديه دشان
ديديه دشان يكي ديگر از اعضاي گروه نخبگاني است كه جام جهاني را هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان سرمربي فتح كرده‌اند. 20 سال پس از اينكه او به عنوان كاپيتان در خانه جام جهاني را بالاي سر برد، او سرمربي فرانسه شد تا در روسيه 2018 افتخارآفريني كند. دشان قبلا به عنوان سرمربي مارسي كه در سال 1993 قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شده بود جام قهرماني قهرمان ليگ يك فرانسه را در فصل2010-2009 بالاي سر برده بود.
روبرتو مانچيني
روبرتو مانچيني در سال 2001، چند ماه پس از شروع اولين شغل خود در سمت مربي فيورنتينا، كوپا ايتاليا را به دست آورد. او دوباره با لاتزيو و سپس اينتر قهرمان اين رقابت‌ها شد. مانچيني پس از اينكه اينتر را به سه قهرماني در سري آ رساند، راهي منچسترسيتي شد و اولين جام حذفي باشگاه را از سال 1969 و اولين عنوان قهرماني آنها در ليگ را از سال 1968 به ارمغان آورد. او اولين جام بين‌المللي خود را در سال 2021 اضافه كرد و زادگاهش ايتاليا را به افتخار قهرماني يورو رساند.
فرانسيسكو ماتورانا
فرانسيسكو ماتوراناي كلمبيايي تقريبا تمام دوران بازي خود را با اتلتيكو ناسيونال در سرزمين مادري خود گذراند و به عنوان سرمربي بازگشت تا قهرماني كوپا ليبرتادورس 1989 را كه اولين قهرماني اين باشگاه بود، در‌حالي كه همزمان مربي تيم ملي نيز بود، به دست آورد. در سال 2001، ماتورانا سومين دوره خود را به عنوان سرمربي كلمبيا سپري كرد و طي آن لوس كافه‌تروس را به قهرماني كوپا امريكا رساند.
سزار لوييس منوتي
نماد فوتبال آرژانتين، سزار لوييس منوتي، سرمربي آلبي‌سلسته در اولين قهرماني اين كشور در جام جهاني به عنوان ميزبان در سال 1978 بود. پنج سال بعد، ال فلاكو (اسليم) راهي اروپا شد تا در بارسلونا سكان هدايت را به دست گيرد؛ جايي كه او با تيمي شامل‌هموطنش‌ديگو مارادونا، در فصل
83 -1982كوپا دل ري را به دست آورد.
رينوس ميشل
پدرخوانده توتال فوتبال، رينوس ميشل به درستي به عنوان يكي از بزرگ‌ترين مربيان تاريخ فوتبال شناخته مي‌شود. در سطح باشگاهي، ژنرال در آژاكس و بارسلونا عالي بود. چشيدن موفقيت در ليگ و جام داخلي با هر دو تيم و فتح جام اروپا با اولي و همچنين هدايت كلن به پيروزي در DFB-Pokal (جام حذفي آلمان) بخشي از موفقيت‌هاي باشگاهي او است. در سطح بين‌المللي، ميشل، هلند زادگاهش را به اولين قهرماني مهم خود در يورو 1988 هدايت كرد.
آلف رمزي
آلف رمزي پس از هدايت انگلستان به قهرماني مشهور در جام جهاني 1966 به سمت «Sir» نائل شد. او پيش از اين قهرمان دسته اول فوتبال انگلستان شده بود. در سال 1962، 11 سال پس از كسب عنوان قهرماني به عنوان بازيكن تاتنهام، او هدايت ايپسويچ را بر‌عهده گرفت و آنها براي اولين‌بار قهرمان انگليس شدند.
اتو ريها گل
اتو ريهاگل آلماني با قهرماني غيرقابل باور يونان در يورو 2004، اولين مربي‌اي شد كه توانسته تيمي غير كشور خودش را قهرمان اروپا يا جام جهاني كند. البته ريهاگل با موفقيت‌هاي اينچنيني غريبه نبود، زيرا قبلا او در مقام سرمربي قهرماني قابل توجه كايزرسلاترن در فصل98-1997در بوندسليگا را به دست آورده بود. ريهاگل در اوايل دوران حرفه‌اي خود، وردربرمن را به دو قهرماني بوندسليگا رساند و سه قهرماني DFB-Pokal با برمن و يك بار با فورتونا دوسلدورف را به دست آورد.
فرناندو سانتوس
فرناندو سانتوس به عنوان مربي يكي از بهترين دوره‌ها را در تيم پرتغال سپري كرد و براي اولين‌بار در يورو 2016 كشورش را به موفقيت در تورنمنت بزرگ يورو هدايت كرد. جايي كه تيمش در فينال ميزبان مسابقات فرانسه را شكست داد. پيش از آن سانتوس با پورتو قهرمان ليگ پرتغال و دو جام داخلي در يونان با آئك آتن شده بود.
لوئيز فيليپه اسكولاري
دوران مربيگري كولي‌وار لوييز فيليپه اسكولاري باعث شد او در تيم‌هاي باشگاهي و ملي در چندين قاره كار كند، اما بزرگ‌ترين موفقيت‌هاي «بيگ فيل» كاملا موفقيت‌هاي برزيلي بوده است: قهرماني در جام جهاني 2002، به علاوه قهرماني در كوپا ليبرتادورس با دو باشگاه از كشورش، گرميو در سال 1995 و پالميراس چهار سال بعد.
اسكار تابارز
اسكار تابارز، معلم مدرسه كه به يك مربي محترم تبديل شد، اسطوره فوتبال اروگوئه است. او اولين افتخار بزرگ خود را در سال 1987 به دست آورد و پنارول را به قهرماني در كوپا ليبرتادورس رساند. يك سال قبل از اولين دوره از دو دوره حضورش به عنوان سرمربي تيم ملي كه در دومين دوره او قهرمان كوپا امريكا در سال 2011 در كشور همسايه آرژانتين شد.
تيته
تيته كه در سال 2012 برنده كوپا ليبرتادورس و جام جهاني باشگاه‌ها به عنوان سرمربي كورينتيانس شد، با پيروزي شوكه‌كننده مقابل چلسي در فينال رقابت‌ها، بهترين شغل يعني سرمربيگري در تيم ملي برزيل را در سال 2016 به دست آورد. سه سال بعد، هافبك سابق تيم ملي، كشور خود را در كوپا امريكا به قهرماني رساند.
خوزه ويلالونگا
خوزه ويلالونگا در ميان موفق‌ترين مربيان نسل خود، هم با باشگاه‌هاي بزرگ مادريد و هم در تيم ملي اسپانيا، جوايز بزرگي را به دست آورد. پس از كسب دو قهرماني ليگ و قهرماني متوالي در جام باشگاه‌هاي اروپا با رئال‌مادريد در دهه 50، ويلالونگا به اتلتيكو رفت. جايي كه او در كوپا دل ژنراليسيمو (كه همان كوپا دل ري تحت ديكتاتوري ژنرال فرانكو بود) به پيروزي رسيد. او جام فرانكو و جام برندگان جام را در فصل
1962-1961 را بالاي سر برد. سپس، در سال 1964، او اسپانيا را به قهرماني اروپا در زمين خود رساند.