هشدار اتاق تهران
درباره افت فشار در ميدان گازي پارس جنوبي
محمود نجفي عرب، رييس اتاق تهران طي نامه‌اي به معاون اول رييس‌جمهور و وزير نفت ضمن اشاره به چالش‌هاي فعلي و آتي توليد گاز از ميدان پارس جنوبي، چهار راهكار پيشنهادي فعالان بخش خصوصي براي برون‌رفت از اين چالش‌ها را ارايه كرد.
براساس راهكارهاي ارايه شده كه به همت كميسيون انرژي و محيط‌زيست اتاق تهران و طي همفكري با تشكل‌ها و كارشناسان حوزه انرژي تدوين و تهيه شده، تشكيل معاونت عالي انرژي زيرنظر مستقيم رياست‌جمهوري، ورود بخش خصوصي حقيقي به موضوع واردات تجهيزات سنگين و استراتژيك صنعت نفت، خنثي‌سازي تحريم‌هاي بين‌المللي و اصلاح سبد انرژي مصرفي كشور به سمت انرژي‌هاي تجديدپذير و اصلاح الگوي مصرف به عنوان راهكارهاي برون‌رفت از ناترازي گاز مطرح شده است.
بنابر اين گزارش، معاون اول رييس‌جمهور نيز در پاسخ به نامه رييس اتاق تهران، از وزير نفت خواست بررسي اين گزارش و راهكارهاي پيشنهادي اتاق تهران در اولويت بررسي قرار گيرد.
رييس اتاق تهران در نامه خود به محمدرضا عارف، معاون اول رييس‌جمهور و محسن پاك‌نژاد، وزير نفت با استناد به گزارش كميسيون انرژي و محيط‌زيست اتاق تهران در ارتباط با ناترازي گاز، نتايج حاصل از بررسي كارشناسي پيرامون چالش‌هاي فعلي و آتي توليد گاز از ميدان پارس جنوبي و راهكارهاي مورد توجه فعالان بخش خصوصي اين حوزه را ارايه كرد.
در اين نامه آمده است: ميدان گازي پارس جنوبي، بزرگ‌ترين ميدان گاز غني دنيا است كه حجم ذخاير درجاي گاز غني آن حدود 50 تريليون متر مكعب برآورد مي‌شود.
اين ميدان در گستره‌اي به پهناي 9700 كيلومترمربع در آب‌هاي خليج‌فارس، مشترك بين كشورهاي ايران و قطر واقع شده است.
حدود 3700 كيلومتر مربع آن در آب‌هاي سرزميني ايران و حدود 6000 كيلومتر مربع آن در آب‌هاي سرزميني قطر قرار دارد. از حجم ذخاير درجاي يادشده، طبق برآوردهاي اوليه سهم ايران از اين ميدان حدود 14 تريليون مترمكعب و سهم قطر حدود 37 تريليون مترمكعب است. البته در آخرين مطالعاتي كه توسط شركت نفت و گاز پارس صورت گرفته، با تجميع اطلاعات توليدي و توصيفي به دست آمده از حفر چاه‌هاي متعدد، حجم ذخاير كشور كمتر از برآورد اوليه و حدود 11.5 تريليون مترمكعب تخمين زده شده است. در حال حاضر اين ميدان گازي، منبع تامين بيش از 70درصد از گاز توليدي كشور است و باتوجه به سهم بيش از 70درصدي گاز طبيعي در تامين انرژي كشور، مي‌توان گفت كه اين ميدان به تنهايي بيش از نصف انرژي مصرفي كشور را تامين مي‌كند. علاوه بر تامين انرژي، ادامه فعاليت بسياري از صنايع پايين‌دستي كه خوراك ورودي آنها از اين ميدان است نيز وابسته به توليدات آن است.
وي با اشاره به افت فشار اين ميدان و افت توليد احتمالي آن، موضوع تامين پايدار انرژي كشور و ادامه حيات صنايع وابسته به توليدات اين ميدان را از مهم‌ترين نگراني‌هاي متخصصان و كارشناسان انرژي و صنعت نفت و گاز كشور در سال‌هاي اخير نوشته است: باتوجه به مطالعات متعدد و مختلفي كه توسط شركت‌هاي داخلي و خارجي درباره اجراي پروژه فشارافزايي اين ميدان در دو سناريو خشكي و فراساحل انجام شده و متاسفانه هيچ كدام به مرحله اجرا نرسيده است، نگراني‌هاي مذكور همچنان به قوت خود باقي است.