آلن دلون محله ما

علاقه چنداني به تماشاي عكس‌هاي آخر عمر آلن دلون نداشتم و ندارم. نه اينكه پيري و چين و چروك چهره آدم‌ها برايم آزار‌دهنده باشد . نه! از قضا دوست دارم ساعت‌ها به دستان چروكيده مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها نگاه كنم. دست روي دست‌شان بگذارم و نوازش‌شان كنم. توي چين و چروك صورت بعضي‌ها هم چيزهايي مي‌بينم كه احترامم نسبت به آنها بيشتر مي‌شود . در مورد آلن دلون و ش.نون اين‌طور نبود . ش.نون بچه محل خوش قد و بالاي ما بود كه اگر كنار آلن دلون مي‌ايستاد، تشخيص‌شان از هم مثل برادران دوقلوي همسان سخت بود . البته زيادي اغراق نكنم . بيشتر همانند جونيت (جنيد) آركين بازيگر فقيد تركيه و امير فخرالدين بودند .بازيگراني كه نسبت خوني با هم داشته باشند، تشخيص‌شان از هم دشوارتر از دشوار بود . حتي حالا هم كه حدود نيم قرن از ديدن فيلم‌هاي آنها در سينما مي‌گذرد هر وقت كه يادشان مي‌افتم دچار بهت و حيرت مي‌شوم . در مورد ش.نون و آلن دلون هم همين‌طور بود . شايد اگر ش.نون در فرانسه و آلن دلون در ايران به دنيا آمده بودند، سرنوشت‌شان هم عين حالي هر كدام‌شان مي‌شد . اينكه مي‌گويم حالا منظورم دقيقا مردادماه 1403 نيست . ش.نون هيچ ‌وقت همچون آلن دلون هشتاد و هشت سالگي را نديد . يك‌باره از جوان زيباي‌روي خوش بر و رو به مرد تكيده و لاغر اندامي تبديل شد . بي‌آنكه به كهنسالي يا حتي ميانسالي برسد دندان‌هاش زرد شد و ريخت و استخوان‌هاي پشتش براش قوز ساختند. تقصير چه كس يا چه كساني بود هيچ‌ وقت مشخص نشد. حتي معلوم نشد اگر همچون آلن دلون در يك كمون در حومه پاريس به دنيا مي‌آمد سرنوشتش چه مي‌شد . آيا باز هم زود‌تر از زود طوري تكيده مي‌شد كه امثال من از وحشت حسرت زيبايي تباه شده‌اش طاقت ديدن چهره‌اش را نداشتند يا همچون آلن دلون تا هشتاد سالگي هم سرپا و تماشايي بود يا حتي فراتر از آن براي خيلي‌ها كه در صورت هشتاد و هشت ساله او هم به جاي حسرت زيبايي از دست رفته، شكوه، زيبايي و عظمتي را مي‌ديدند كه حتي وقتي در نقشي منفي و منفور بازي مي‌كرد (مثلا نقش گوش در آفتاب سرخ يا...) نقش منفي، مثبت مي‌شد و نمي‌توانستي دوستش نداشته باشي . آن هم دوست داشتني كه ربطي به ويژگي‌هاي شخصيت نداشت . مستقيما به قد و بالا و زيبايي چهره آلن دلون برمي‌گشت . بازيگري كه غير از زيبايي خوش شانس هم بود . اگر نبود شايد سرنوشتي همانند ش.نون بچه محل ما پيدا مي‌كرد كه وقتي جنازه‌اش در خرابه‌اي پيدا شد با آنكه هنوز چهل چليش بود از هشتاد و هشت سالگي آلن دلون هم پيرتر شده بود.