كارگروه نفت و معيارهاي انتخاب وزير
با عنایت به همه اين موارد، نخستين و مهم‌ترين معيار براي انتخاب وزير نفت همسويي تام و تمام او با وزير خارجه است. فقط با همسويي و همپوشاني دو وزارتخانه نفت و خارجه است كه مي‌توان به اهداف رويكرد تعامل با جهان و رفع تحريم‌ها دست يافت.
معيار دوم تسلط كامل وزير پيشنهادي به زبان انگليسي است. مي‌دانيم كه زبان نفت، زبان انگليسي است. تنها زبان رسمي پذيرفته شده در اوپك و نيز در سرتاسر جهان همين زبان است. بنابراين وزير نفت همسو با وزارت‌خارجه براي رفع تحريم و بازگرداندن توسعه و جذب سرمايه و تجهيزات لزوما بايد بر زبان نفت تسلط كامل داشته باشد.
معيار مهم ديگر در انتخاب وزير نفت اين است كه اراده و توانايي براي تنوع‌بخشي به مقصدهاي فروش، فروش نفت بدون تخفيف و بازگرداندن پول‌هاي نفت به كشور را داشته باشد.
عزم و اراده جدي نسبت به يكپارچه‌‌سازي چرخه نفت در درون وزارت نفت از توليد تا بازاريابي و فروش را داشته باشد و بتواند از سم مهلك گوشت قرباني شدن نفت جلوگيري كند.
توانايي نه گفتن و شهامت اخذ تصميم‌هاي مهم و راهبردي را داشته باشد.شناخت كافي و عميق از صنعت پيچيده نفت، گاز و پتروشيمي داشته باشد. با كاركرد بازار جهاني نفت، گاز و فراورده آشنايي عميق داشته باشد، فرهنگ و قوانين جذب سرمايه را بداند. ضرورت‌ها و اولويت‌هاي صنعت را بشناسد، با فناوري‌هاي مدرن و روزآمد آشنا بوده و شيوه‌هاي جذب آنها را بداند. مورد اقبال كلي در صنعت نفت باشد. بتواند ايران را به جايگاه اصلي خود در سازمان‌هايي مانند اوپك، مجمع بين‌المللي انرژي، مجمع كشورهاي صادركننده گاز، نشست‌هاي كاپ، كنگره جهاني نفت، ديگر مجامع و نشست‌هاي مداوم انرژي در منطقه و جهان بازگرداند. بتواند اين نشست‌هاي مهم را در تهران برگزار كند. سابقه و تجربه كار و تعامل با سازمان‌هاي بين‌المللي را داشته و براي نفت ايران راه‌هاي هرگز نرفته‌اي را پيموده باشد. همه اينها در شرايطي است كه رويكرد واقعي دولت چهاردهم ايجاد تعامل و موازنه مثبت باشد. اگر قرار است در بر همان پاشنه بچرخد كه حرص بيهوده مي‌خوريم.