از جان فوتبال چه می‌خواهید؟
بعد از تغییر قانون تعداد سهمیه بازیکنان خارجی و تغییر مدت زمان قرارداد با بازیکنان بالای 30 سال روزگذشته اعلام شد؛ قانون سقف بودجه هم تغییر خواهد کرد که البته با مخالفت پرسپولیس این اتفاق رخ نداد، اما به اندازه کافی حاشیه‌سازی کرد. این اتفاق زمانی رخ داد که تقریبا به پایان فصل نقل و انتقالات نزدیک شده‌ایم یا دست‌کم اکثر تیم‌ها شاکله اصلی خودشان را پیدا و تمرینات‌شان را شروع کرد‌ه‌اند.
به گزارش روزنامه اعتماد، فوتبال ایران بی‌فکر، بی‌برنامه و باری به هر جهت اداره می‌شود و در حال نابودی است. معلوم نیست چرا و چطور فدراسیون هر روز صبح یک قانون من درآوردی تصویب می‌کند ، بعد به فکر تغییر آن می‌افتد و جدای از مشکلاتی که به وجود می‌آورد تیم‌ها و هواداران‌شان را نیز به جان هم می‌اندازد.
همین قانون سقف بودجه! سال گذشته وقتی بحث تصویب این قانون مطرح شد بسیاری از رسانه‌ها از قول کارشناسان فوتبال نوشتند این قانون اجرا شدنی نیست و فقط حواشی را افزایش می‌دهد. مدیران فدراسیون و سازمان لیگ محکم ایستادند و گفتند نه! اجرا می‌کنیم و چه و چه. درنهایت هم دیدیم نه تنها قانون اجرا نشد که بابت حواشی پیش آمده پیرامون کسر امتیاز و جریمه‌های مالی چند ماه فوتبال ایران درگیر بود.
امسال هم آمدند و گفتند با شناسایی باگ‌های قانون سقف بودجه قصد داریم آن را بهتر و به‌روزتر اجرا کنیم، اما بعد از گذشت این همه زمان از شروع نقل و انتقالات و درحالی که بسیاری از تیم‌ها سیاست‌های خود را براساس قانون سقف بودجه تنظیم یا برخی تیم‌ها به وضوح سقف را سوراخ کردند، می‌آیند و می‌گویند در مورد تغییر سقف بودجه حرف بزنیم!
جالب اینجاست در همین یک سال گذشته بارها و بارها راهکارهای جایگزینی برای سقف بودجه پیشنهاد داده شد اما از آنجایی که مهدی تاج و همکارانش، خودشان را عقل کل و مخترع قوانین فوتبال می‌دانند، پای‌شان را توی یک کفش کردند که مسیر همین است ولاغیر! همان‌طور که وقتی قانون حداکثر قرارداد یکساله با بازیکن بالای 30 سال را نوشتند و به انتقاد بازیکنان و کارشناسان و رسانه‌ها بی‌توجهی کردند، اما وقتی دیدند شهر به‌هم ریخته مجبور شدند آن را عوض کنند. درست عین قانون سهمیه بازیکنان خارجی! چه زمانی؟ وقتی تایم طلایی فصل نقل و انتقالات رو به اتمام است. این افراد جوری مدیریت می‌کنند که انگار تمام وقایع فوتبال به آنها حادث می‌شود و اصلا در جریان چند و چون روندها قرار ندارند. مثلا خرداد تصمیم می‌گیرند رقمی را به عنوان سقف بودجه در‌نظر بگیرند بعد در ابتدای مرداد به پیشنهاد باشگاه‌ها (!) برای تغییر آن جلسه می‌گذارند! كاش مدیران فدراسیون و سازمان لیگ بگویند دقیقا به چه چیزی فکر می‌کنند؟ وقت تصویب قانون چه برنامه‌ای دارند؟ می‌خواهند به کجا برسند؟ چه اطلاعاتی را مبنا قرار می‌دهند؟ بازیچه قرار دادن فوتبال ایران چه منفعتی برای‌شان دارد؟ این حجم از ناکارآمدی و ناتوانی و تصمیمات عجیب از کجا می‌آید؟ اصلا هواداران به کجای این فوتبال می‌توانند دلخوش باشند؟ به پرونده‌های فسادی که هر روز از یک‌جا سر در می‌آورد؟ به VARای که بیش از دو سال است قرار است از هفته آتی مورد استفاده قرار بگیرد؟ به قوانین من درآوردی که هر روز یک داستان جدید برای تیم‌ها و هواداران می‌سازد؟ به شکست‌های متوالی تیم‌های ملی در رده‌های مختلف؟