چینش کابینه و جای خالی احزاب
آیا فهرستی از استعدادهای مدیریتی کشور در سطح مدیریت ارشد و مدیران سیاسی تهیه شده است؟ آیا ارزیابی از توانمندی ها و شایستگی‌های مدیریتی این استعدادها انجام شده است؟ آیا به فرض وجود چنین فهرستی، تیم مشاوران ريیس‌جمهور فرصت ارزیابی همه آنها را دارد تا اطمینان حاصل کند شایسته‌ترین‌ها را برگزیده است؟
با اینکه طبق رویه مرسوم ريیس‌جمهور منتخب نیز کارگروه‌هایی برای ارزیابی نامزدهای تصدی پست‌های وزارت و ریاست سازمان‌های مستقل زیرنظر ريیس‌جمهور و سازمان‌های کلیدی کشور تشکیل داده است اما نگارنده و احتمالا بسیاری از خوانندگان اطلاع ندارند این کارگروه‌ها با چه ابزار و مدل و شاخص‌هایی داوطلبان تصدی این جایگاه‌ها را ارزیابی و رتبه‌بندی می‌کنند؟ از آن مهم‌تر اینکه داوطلبان تصدی مدیریت‌های ارشد با چه مکانیزمی توسط این کارگروه‌ها انتخاب یا به آنها معرفی می‌شوند و اگر استعدادهای مدیریتی در اقصی نقاط ایران باشند که مشاوران و اعضای کارگروه‌ها آنها را نشناسند چه مکانیزمی برای معرفی آنها وجود دارد به نحوی که در این فرصت کوتاه امکان پایش رزومه‌ها و ارزیابی یا مصاحبه با داوطلبان برای کارگروه وجود داشته باشد. اینجاست که تصمیم‌گیرندگان ناگزیرند به واسطه کمبود اطلاعات یا کمبود زمان و منابع به سراغ روش‌هایی همچون عقلایی محدود یا ائتلافی در تصمیم‌گیری بروند، اما به هر حال خوب است سخنگوی ستاد یا دولت ایشان شاخصها و مکانیزم‌های بررسی داوطلبان و انتخاب اعضای کابینه را شفاف با مردم مطرح کند.
لازم به توضیح است که در بسیاری از کشورهای جهان این وظایف برعهده احزاب است. بسته به اینکه نظام سیاسی ریاستی یا پارلمانی (اعم از اکثریتی یا تناسبی) باشد احزاب موظفند ضمن مطالعه و رصد دائم اوضاع کشور و سازمان‌های دولتی از یک‌سو با تشکیل گروه‌های مطالعاتی در فرآیند خط‌مشی‌گذاری و اجرای خط مشی به پارلمان و دولت کمک کنند و از سوی دیگر با طراحی ساز و کارهای روشن و استاندارد نسبت به شناسایی همه استعدادهای مدیریتی و قرار دادن آنها در مسیر کارراهه رشد سیاسی و حزبی همواره فهرستی از افراد شایسته و مجهز به سیاست‌ها و برنامه‌های مشخص برای تصدی جایگاه‌های مختلف داشته باشند و در صورت نیاز به دولت‌ها معرفی کنند و البته در قبال عملکرد آن فرد نیز مسوولند. ساز و کاری که گمان نمی‌کنم حتی در احزاب قدیمی و شناسنامه‌دار کشور ما وجود داشته باشد. در واقع آنهایی که پس از انحلال حزب جمهوری اسلامی همواره برای تضعیف و تخریب احزاب و تحزب در ایران کوشیده‌اند در بروز این شرایط و ناکارآمدی نظامهای شایسته‌سالاری مسوولند. صدالبته واضح است که چنین آشفته‌بازاری راه را بر انتصابات محفلی و گعده‌ای می‌گشاید. به هر روی امیدواریم دکتر پزشکیان در انتخاب کابینه‌ای شایسته، کارآمد، فراگیر و قوی موفق باشد که این مقدمه موفقیت‌های آتی است که برای حل مسائل کشور از او انتظار می‌رود.