نگاه نگران فعالان صنعت و اقتصاد به نتيجه مذاكرات است
لازم به تاكيد است حس امنيت مولفه‌ها و شاخصه‌هاي گوناگوني دارد اما بخشي از امنيت در هر كشوري، امنيت سرمايه‌گذاري است. ما در اقتصاد با شكلي از سرمايه‌گذاري با عنوان سرمايه‌گذاري‌هاي كوچك و متوسط مواجه هستيم كه اين شكل از سرمايه‌گذاري متاثر از سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي كشور هستند و به هر دليل اگر امكان آزادي عمل نداشته باشند، سرمايه‌شان را روانه اقتصاد كشورهاي ديگر مي‌كنند. به اتفاق تلخ بورس توجه كنيد! زماني كه دولت گذشته از بورس به عنوان ابزاري براي رفع كسري بودجه استفاده مي‌كند، طبيعي است سرمايه‌گذار خرد و اسمارت‌ماني‌هايي كه وارد اين حوزه شده براي سرمايه‌اش احساس ناامني كند و آن را به بازارهاي موازي يا خارج از كشور هدايت كند. ما بايد توجه داشته باشيم كه نوع و نگرش سياست‌گذاري‌هاي‌مان به گونه‌اي باشد كه بحث اميدواري به روند سرمايه‌گذاري در كشور بيشتر شود. اينكه بگويم ايران كشور امني است قطعا در بخش‌هايي قابل دفاع است، اما در حوزه سرمايه‌گذاري ما نتوانسته‌ايم امنيت لازم را به وجود آوريم و همين امر هم خود، به ايجاد حس نااميدي در ميان مردم دامن زده است و اتفاقا طرح‌هاي شتابزده‌اي همانند طرح صيانت اينترنت يا طرح فرزندآوري! طرح‌هايي است كه به اميد و امنيت رواني طبقه متوسط كه سرمايه‌هاي خرد دارند، آسيب مي‌زند و نتيجه اين آسيب‌ها مهاجرت‌هاي گسترده ارجعيت دادن به سرمايه‌گذاري در بازارهاي غير مولد، خروج سرمايه‌هاي مادي و انساني و فرسايش تمدني در كشور است و حالا همه اين شرايط و سختي‌ها بر دوش مذاكره‌كنندگان جديد پرونده هسته‌اي ايران است تا بتوانند از حقوق مردم دفاع كنند و زمينه رفع تحريم‌ها را به صورت جدي و فوري فراهم كنند. وضعيت اين دوره از مذاكرات، سرنوشت بسياري از موضوعات از جمله اقتصاد، صنعت و در يك جمله وضعيت امنيت اقتصادي كشور را مشخص خواهد كرد، ما فعالان اقتصادي با جديت و نگراني مذاكرات آذر را دنبال مي‌كنيم.