خبر
چرا هواي تهران طي سه سال اخير آلوده‌تر شده است؟
كلانشهر تهران بيش از دو دهه است كه درگير معضل آلودگي هواست و طي اين مدت طرح‌ها، قوانين و راهكارهاي متعددي براي كاهش و رفع اين معضل ارايه، تصويب و حتي اجرايي شده‌اند اما از سال ۹۷ شاهد كاهش كيفيت هوا در پايتخت بوده‌ايم. يك كارشناس علت روند افزايش آلودگي هوا را رها شدن اجراي راهكارها و تخصيص نيافتن اعتبارات در اين زمينه مي‌داند.
بهزاد اشجعي در گفت‌وگو با ايسنا ضمن اشاره به اينكه آلودگي هواي شهر تهران طي سه سال اخير روندي صعودي پيدا كرده است، اظهار كرد: بر اساس اطلاعات شركت كنترل كيفيت هواي تهران، نمودار ميانگين غلظت سالانه آلاينده‌هاي هواي شهر تهران طي ۱۰ سال گذشته، نشان مي‌دهد كه غلظت آلاينده‌هاي مختلف تا سال ۹۷ تقريبا رو به كاهش بوده اما پس از آن روندي صعودي پيدا كرده است.
اين عضو سابق كارگروه ملي كاهش آلودگي هواي كلانشهرها علت افزايش غلظت آلاينده‌ها طي سه سال اخير را رها كردن اقدامات موثر بر كاهش آلودگي هوا دانست و گفت: تا سال ۹۷ كه راهكارهاي كاهش آلودگي هوا از جمله نوسازي اتوبوس‌ها و تاكسي‌ها، ارتقاي استاندارد خودروها و موتوسيكلت‌ها و اصلاح كيفيت سوخت كمابيش اجرا و اقداماتي نظير ممنوعيت توليد موتوسيكلت‌هاي كاربراتوري از سال ۹۵ و الزام انجام معاينه فني انجام مي‌شد، شاهد كاهش غلظت آلاينده‌ها بوديم اما پس از سال ۹۷ كه اين اقدامات و راهكارها رها شد و ديگر به درستي اجرايي نشدند سال به سال شاهد آلوده‌تر شدن هواي تهران بوده‌ايم. روند كاهش و افزايش غلظت آلاينده‌هاي شهر تهران برخلاف اظهارات برخي كه عقيده دارند راهكارهاي پيش‌بيني شده در قانون ايراد دارد و تاثيري بر آلودگي هوا ندارد، در واقع نشان مي‌دهد كه راهكارها ايراد ندارد و تا زماني‌كه اجرا مي‌شدند بر كاهش آلودگي هوا موثر بودند و مي‌توان نتيجه اثرات اجراي اين راهكارها را در وضعيت كيفيت هوا طي ۱۰ سال اخير مشاهده كرد. به گفته اين كارشناس، متاسفانه از سال ۹۷ كه مشكلات اقتصادي كشور افزايش يافت، موضوعاتي مانند آلودگي هوا ديگر جزو اولويت‌هاي اصلي در طرح‌هاي دولت يا در بررسي بودجه توسط مجلس نبود و به همين دليل اعتبارات و منابع در اين زمينه اختصاص نيافت و اجراي احكام نيز به تعويق افتاد كه نتيجه آن هم افزايش آلودگي هوا شد. اشجعي با اشاره به اينكه كلانشهري مانند تهران دهه‌هاست كه با معضل آلودگي هوا درگير است، اظهار كرد: ما همچنان با معضل آلودگي هوا درگير هستيم، چراكه راهكارهاي ارايه شده براي كاهش آلودگي هوا تاكنون به درستي و كامل اجرا نشده است. اگر اين راهكارها كه در قالب قوانين مصوب و ابلاغ شده‌اند، اجرا مي‌شد اكنون به‌طور قطع به لحاظ آلودگي هوا شرايط بهتري داشتيم و تعداد روزهاي آلوده سال به مراتب كمتر بود. تا زماني‌كه راهكارها و اقدامات لازم جهت كاهش آلودگي هوا توسط دستگاه‌ها و نهادهاي ذي‌ربط رعايت و اجرا نشوند، نمي‌توانيم به بهبود كيفيت هوا اميدوار باشيم.
شناسايي حياط محل زندگي نئاندرتال‌ها در باوه‌يوان
سرپرست فصل چهارم كاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌اي باوه‌يوان از شناسايي فضايي حياط مانند با استفاده از سيستم فتوگرامتري خبر داد كه نئاندرتال‌ها تمايل داشتند در آن بخش زندگي كنند. به گزارش ايلنا، فصل چهارم كاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌اي باوه‌يوان كه به منظور تعيين عرصه و حريم اين مكان در راستاي پروژه رديابي گذار از پارينه‌سنگي مياني به نوين در غرب زاگرس مياني در استان كرمانشاه در جريان بود، به پايان رسيد. سامان حيدري‌گوران، يكي از سرپرست‌هاي فصل چهارم كاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌اي باوه‌يوان گفت: در اين فصل از كاوش، گمانه‌زني به معناي تعيين عرصه و حريم انجام داديم. خوشبختانه ۱۲ گمانه انجام شده به گونه‌اي طراحي شده بود كه توانستيم اطلاعات باارزشي در رابطه با محيط زمين‌شناسي و اقليمي اطراف اين محوطه به دست آوريم. اين اطلاعات از دوره پارينه‌سنگي مياني تا فراپارينه سنگي يعني حدود ۵۰ هزار تا ۱۲ هزار سال پيش را در برمي‌گيرد. اين گمانه‌زني‌ها سبب شد تا درك بهتري در خصوص شرايط اقليمي و محيط زيست اين منطقه به دست آوريم. با اين درك درست‌تر بهتر مي‌توانيم تصميم بگيريم كه در كدام بخش‌ها كار و چقدر گمانه‌زني‌ها را عميق كنيم و قطعا لايه‌نگاري درست‌تري خواهيم داشت. ضمن آنكه فهم و درك بهتري نسبت به اين منطقه به دست آورديم. او ادامه داد: علاوه بر تعيين عرصه و حريم و مستندنگاري اين مكان، با استفاده از سيستم فتوگرامتري كوه باوه‌يوان، تصوير خوب‌تر از اين پناهگاه صخره‌اي داريم و متوجه شديم كه نئاندرتال‌ها در كدام بخش اين صخره بيشتر تمايل داشتند كه زندگي كنند و به كار شكار و امور زندگي خود بپردازند. اين جزييات در نقشه‌برداري فتوگرامتري براي ما روشن‌تر شده است. حيدري‌گوران در خصوص ويژگي‌هاي بخشي كه توسط نقشه‌برداري فتوگرامتري به عنوان مكاني نشان داده شده كه نئاندرتال‌ها تمايل داشتند در آن زندگي كنند، گفت: به نظر مي‌رسد، پناهگاه صخره‌اي باوه‌يوان در بخشي كه نئاندرتال‌ها بيشتر مي‌زيستند يك حصار طبيعي بوده است. اين حصار بر اثر سقوط صخره‌ها و سنگ‌هاي بزرگ از ديواره به صورت طبيعي به وجود آمده بود كه مي‌توانست نئاندرتال‌ها را از شكارچياني مانند حيوانات وحشي حفظ مي‌كرد. به گفته اين باستان‌شناس، نئاندرتال‌ها به صورت اجتماعي و خانوادگي زندگي مي‌كردند و در پناهگاه صخره‌اي باوه‌يوان از باد و بوران و عوامل طبيعي در امان بودند. اين حياط طبيعي و فضاي نسبتا بسته‌اي كه توانستيم شناسايي كنيم مكان زندگي اين نئاندرتال‌ها بود. در گذشته نيز فضاي كوهستاني منطقه همان‌گونه بوده كه اكنون هست.