نه، به تاسيس سازمان طب سنتي

ادامه از صفحه اول|
 مي‌توان اميدوار بود كه آمار ابتلا، بستري و البته مرگ‌ومير ناشي از موج ششم كمتر از ركوردهاي تلخي باشد كه در جريان موج پنجم جابه‌جا شد. 
همزمان با اين اوضاع اما همچنان برخي مسائل و دردسرهايي كه با ورود ويروس كوويد-19 به ايران يا به بيان دقيق‌تر با ورود انسان به عصر كرونا، مقابل شهروندان ايران و جهان قد علم كرده‌اند، اينجا و آنجا مشكل‌ساز شده و هر روز بحثي درخصوص يكي از اين مصائب و مخاطرات توجه افكار عمومي را به خود معطوف مي‌سازد؛ مباحثي كه البته اغلب تكراري اما لاينحل و بلاتكليف مانده و همين باعث هدررفت دوچندان سرمايه‌هاي مادي و معنوي، به زيان جريان مبارزه با اين ويروس مهلك شده كه به‌خصوص وقتي اين مسائل نوعي تضاد و دوگانگي را رقم مي‌زند، ميزان هدررفت سرمايه‌ها را نيز دوچندان افزون مي‌سازد. دوگانه‌هايي كه گاهي ميان عموم شهروندان به‌واسطه نگرش مختلفي كه دارند، دودستگي و اختلاف ايجاد مي‌كند و گاه گروه‌هاي گوناگون و طيف‌هاي رنگارنگ سياسي، مديريتي و حتي تخصصي و كارشناسي را روبه‌روي يكديگر قرار مي‌دهد. 
در چنين شرايطي و در حالي كه دو هفته‌اي بيشتر تا اربعين نمانده و دوباره بحث از چند و چون برگزاري اين مراسم، خود شكلي از اين دست دوگانه‌ها را تقويت كرده، دوگانه بحث‌انگيز ديگري هم كه از همان روزها و هفته‌هاي نخست ورود كوويد-19 به ايران ميان پزشكي مدرن و طب سنتي ايجاد شد، ميان شهروندان و البته كارگزاران باورمند به اين يا آن‌گونه درماني نوعي شكاف و دودستگي ايجاد كرده است. آن‌هم در حالي كه طي روزهاي گذشته خبر اعلام وصول دو طرح پارلماني ازسوي هيات‌رييسه مجلس، بحث درخصوص تاسيس ساختار اداري- حاكميتي جديد در حوزه طب سنتي يا همان طب اسلامي- ايراني را به موضوع تازه گفت‌وگوهاي ناظران تبديل كرده است. طرح‌هايي كه يكي در راستاي تشكيل «سازمان طب اسلامي- ايراني» و ديگري با عنوان «تشكيل سازمان نظام طب مكمل جمهوري اسلامي ايران»، عملا  نشان از نوعي موازي‌كاري در قوه مقننه در اين بحث مشخص دارد و فارغ از اين ايراد اساسي، با انتقادهاي كارشناسي ديگري نيز روبرو شده است. انتقادهايي كه حالا در نامه سرگشاده‌اي با پشتيباني حدود 60 انجمن علمي - پزشكي در زيرشاخه‌هاي مختلف اين حوزه، خطاب به رييس مجلس شوراي اسلامي تدوين شده و با امضاي روسا يا دبيران اين انجمن‌هاي علمي- پزشكي از مهم‌ترين مشكل‌هاي اين دو طرح پارلماني پرده برمي‌دارند. نويسندگان كه همزمان رونوشتي از متن اين نامه را به وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ارسال كرده و خطاب به محمدباقر قاليباف و البته بهرام عين‌اللهي، نسبت‌به عواقب تصويب طرح‌هاي نمايندگان مجلس يازدهم و متعاقبا‌ تشكيل سازماني با يكي از دو عنوان پيشنهادي طراحان اين دو طرح پارلماني هشدار داده‌اند. آنچه با اين مقدمه در ادامه مي‌خوانيد متن كامل نامه سرگشاده انجمن‌هاي علمي -پزشكي در ارتباط با دو طرح جديد مجلس يازدهم است كه با امضاي 57 نفر از روسا يا دبيران اين انجمن‌هاي علمي جهت انتشار در اختيار «اعتماد» قرار گرفته است.
 از 57 انجمن علمي به مجلس و وزارت بهداشت
با سلام و احترام. مطلع شديم دو طرح با محتوايي نزديك به هم در مجلس محترم شوراي اسلامي اعلام وصول شده است (طرح تشكيل سازمان طب اسلامي-‌ ايراني و طرح تشكيل سازمان نظام طب مكمل جمهوري اسلامي ايران) نظر به اهميت بسيار زياد موضوع، نكات زير به استحضار مي‌رسد: 
مهم‌ترين موضوع در حوزه پزشكي، سلامت مردم است. بنابراين استناد به هر رويكردي كه بيشتر به ارتقاي سلامت مردم كمك كند و هم‌زمان از مضرات كمتري برخوردار باشد (هزينه-‌ فايده بالاتر) در اولويت است. در جهان پزشكي، هم‌اكنون «طب مبتني بر شواهد» رويكردي است مقبول و مورد اجماع؛ به اين معنا كه در هر زمان «بهترين شيوه‌هاي درمان» بر پايه آخرين ‌مستندات در اولويت قرار مي‌گيرند. انجمن‌هاي پزشكي در ايران، مانند ساير انجمن‌هاي معتبر علمي در جهان، هيچ مخالفتي با درمان‌هاي گياهي يا هر درمان ديگري كه بر مبناي رويكرد مذكور داراي اولويت براي ارايه به نيازمندان باشد ندارند. اما آنچه به جد نادرست و مورد مخالفت انجمن‌هاي علمي است، عملكرد بسياري از دست‌اندركاران در ارايه، تبليغ و ترويج نظريه‌ها يا شيوه‌هاي درماني بدون در نظر داشتن شواهد علمي و اولويت عملي بر مبناي شواهد است؛ در اين مورد جوامع علمي تفاوتي ميان اعضاي خود و سايرين قايل نيستند.
طرح تشكيل سازمان‌هاي جديد فوق كه در دست بررسي مجلس محترم است، به‌طور خلاصه داراي مشكلات يا تبعات زير است: 
1- جايگاه توليتي وزارت بهداشت بر نظام سلامت (سياست‌هاي كلي سلامت، ابلاغي مقام معظم رهبري، 1393) در متن طرح‌هاي پيشنهادي در نظر گرفته نشده است و با قانون تشكيل وزارت بهداشت (مصوب 9/7/1364) ناهمخوان است.
2- طب مكمل بخشي از طب و تابع اصول علمي آن است. ارزيابي محققان نشان مي‌دهد كه اجماع بر به‌كارگيري «طب مبتني بر شواهد»، صاحب‌نظران طب سنتي در ايران را نيز دربر مي‌گيرد. جدا كردن اين بخش پزشكي از قوانين سازمان نظام پزشكي (مطابق متن طرح) هم با قوانين كشور و هم با اصول علمي مورد اجماع در ايران و جهان مغايرت دارد.
 3- دادن مجوز طبابت (تشخيص و درمان) به افراد غيرپزشك و بهادادن به تجربه غيرعلمي و غيرحرفه‌اي افراد اقدامي كاملا غيراخلاقي، غيرحرفه‌‌اي و غيرمنطقي است. دوپاره‌كردن پزشكي به طب سنتي و طب نوين، مستمسكي جهت ايجاد جايگاه مداخله تشخيصي و درماني براي افراد بدون صلاحيت شده است. شيوه‌هاي تشخيص و درمان، چه سنتي و چه نوين، بايد تابع اصول علمي روز باشد و اثربخشي خود را با روش‌شناسي قابل‌قبول به اثبات رسانده باشد و تنها در اين صورت است كه مي‌توان مسووليت تاييد مداخلات تشخيصي و درماني در حفظ سلامت مردم را پذيرفت. امضاكنندگان اين نامه به ارايه دو طرح مذكور به‌شدت معترضند و تصويب آن را عامل انشقاق در مديريت خدمات سلامت، به مخاطره افتادن سلامت مردم و هتك حيثيت نظام آبرومند سلامت جمهوري اسلامي ايران مي‌دانند. آنها اميدوارند روزي برسد كه طرح‌هاي مرتبط با سلامت مردم، همواره پس از دريافت نظر جامعه علمي كشور ارايه شود. 
امضاكنندگان: 
1- دكتر محمد اسلامي جويباري، رييس انجمن علمي هماتولوژي و انكولوژي ايران   2- دكتر طاهره اشرف گنجويي، رييس انجمن علمي سرطان‌هاي زنان ايران  3- دكتر سيد محمد اكرمي، رييس انجمن علمي ژنتيك پزشكي ايران  4- دكتر زهرا امكان‌جو، رييس انجمن علمي الكتروفيزيولوژي قلب ايران   5- دكتر محمدرضا اميني فرد، رييس انجمن علمي آسيب‌شناسي ايران    6- دكتر سيد محمدرضا بلورساز، رييس انجمن علمي پزشكان عفوني كودكان ايران   7- دكتر كامبيز بهاالدين بيگي، رييس انجمن علمي انفورماتيك پزشكي ايران  8- دكتر منصور بهرامي، رييس انجمن علمي پزشكان كودكان ايران -  9- دكتر علي‌اكبر پورفتح‌اله، رييس انجمن علمي انتقال خون ايران  10- دكتر علي تاجرنيا، رييس جامعه دندان‌پزشكي ايران  11- دكتر سامان توكلي، رييس انجمن علمي روان‌درماني ايران  12- دكتر محمد جوان، دبير انجمن علمي فيزيولوژي و فارماكولوژي ايران  13- دكتر ناهيد خداكرمي، رييس انجمن علمي مامايي ايران 14- دكتر ايرج خسرونيا، رييس جامعه پزشكان متخصص داخلي ايران  15- دكتر آرزو خسروي، دبير انجمن علمي اكوكارديوگرافي ايران   16- دكتر مصطفي رضاييان، رييس انجمن علمي انگل‌شناسي ايران   17- دكتر كتايون رازجويان، دبير انجمن علمي روان‌پزشكي كودك و نوجوان ايران   18- دكتر علي‌اكبر رهبري‌منش، نايب‌رييس و دبير انجمن علمي پزشكان عفوني كودكان ايران  19- دكتر بهزاد رهسپار، رييس انجمن علمي جراحان دهان، فك و صورت ايران  20- دكتر بابك زماني، دبير انجمن علمي بيماري‌هاي مغز و اعصاب ايران   21- دكتر نيلوفر سميعي، رييس انجمن علمي اكوكارديوگرافي ايران   22- دكتر علي شريفي، رييس انجمن علمي هيپنوتيزم باليني ايران  23- دكتر امير شعباني، دبير انجمن علمي روان‌پزشكان ايران   24- دكتر ربابه شيخ‌الاسلام، رييس انجمن علمي غذا و تغذيه حامي سلامت ايران  25- دكتر خسرو صادق‌نيت حقيقي، رييس انجمن علمي طب كار ايران  26- دكتر مجيد صادقي، رييس انجمن علمي روان‌پزشكان ايران   27- دكتر كيهان صيادپور، دبير انجمن علمي قلب كودكان ايران  28- دكتر ايرج فاضل، رييس جامعه جراحان ايران  29- دكتر محمد فرهادي، رييس انجمن علمي پزشكي خواب ايران  30- دكتر مسعود قاسمي، دبير انجمن علمي جراحان گوش، گلو، بيني و سر و گردن ايران  31- دكتر ميرفرهاد قلعه‌بندي، نايب‌رييس انجمن علمي پزشكي خواب ايران  32- دكتر مريم كاشانيان، نايب‌رييس انجمن علمي متخصصين زنان و زايمان ايران  33- دكتر علي كاظميان، رييس انجمن علمي سلامت دهان و دندانپزشكي اجتماعي ايران  34- دكتر غلامرضا غزنوي، رييس انجمن علمي پروستودونتيست‌هاي ايران   35- دكتر محمد فرانوش، رييس مركز تحقيقات رشد و نمو كودكان دانشگاه علوم پزشكي ايران  36- دكتر محسن اسدي لاري، رييس مركز تحقيقات آسيب‌شناسي و سرطان دانشگاه علوم پزشكي ايران  37-  دكتر سيد عباس متوليان، رييس پژوهشكده پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانشگاه علوم پزشكي ايران  38- دكتر جواد محمودي قرايي، رييس انجمن علمي روان‌پزشكي كودك و نوجوان ايران  39- دكتر ياشا مخدومي، رييس انجمن علمي پرتودرماني سرطان ايران  40- دكتر رضا ملك‌زاده، رييس انجمن علمي متخصصين گوارش و كبد ايران   41- دكتر بابك معصومي، دبير انجمن علمي طب اورژانس ايران  42- دكتر مصطفي معين، رييس انجمن علمي آسم و آلرژي ايران   43- دكتر احمد موذن‌زاده، رييس انجمن علمي فيزيوتراپي ايران   44- دكتر اعظم‌السادات موسوي، رييس انجمن علمي متخصصين زنان و زايمان ايران  45- دكتر مسعود مهرپور، رييس انجمن علمي سكته مغزي ايران  46- دكتر علي‌پاشا ميثمي، رييس انجمن علمي پزشكي اجتماعي ايران  47- دكتر مرتضي ناصربخت، رييس مركز تحقيقات بهداشت روان دانشگاه علوم پزشكي ايران  48- دكتر علي‌اكبر نجاتي‌صفا، دبير انجمن علمي پزشكي روان‌‌تني ايران  49- دكتر مرضيه نجومي، رييس مركز تحقيقات طب پيشگيري و سلامت جمعيت دانشگاه علوم پزشكي ايران  50- دكتر پريدخت نخستين داوري، رييس انجمن علمي قلب كودكان ايران  51- دكتر بيژن نقيب‌زاده، رييس انجمن علمي راينولوژي ايران  52- دكتر نسيم نكويي شجاع، دبير انجمن علمي روان‌درماني ايران  53- دكتر مجيد وفايي، رييس انجمن علمي راديولوژي دهان، فك و صورت ايران   54- دكتر فرهاد هنجني، رييس انجمن علمي پوست و آميزشي ايران  55- دكتر نكيسا هومن، رييس انجمن علمي نفرولوژي كودكان ايران  56- دكتر احمدعلي نوربالا تفتي، رييس انجمن علمي- پزشكي روان‌‌تني ايران   57- دكتر اميرهوشنگ باقري، دبير انجمن علمي هيپنوتيزم باليني ايران