ايران تشنه !

خواب ديدم در بياباني برهوت درگرماي سوزان تابستان ازپي يك آبادي مي‌گشتم، از دور تك‌درختي در كنار كلبه‌اي‌محقر به چشمم آمد، باسرعت به‌سويش رفتم و پيرمردي يافتم كه در نيم‌سايه درختي نيمه خشك به خواب رفته بود، آرام بيدارش كردم، احساس كردم از فرط تشنگي توان سخن گفتن ندارد، همراهم آب داشتم و چون خواستم به او آب بدهم، دو دستش را جفت كرد كه آب را توي دستانش بريزم و چون چنين كردم با احتياط كه قطره‌اي آب از دستش نريزد آن را پاي درخت ريخت و نفسي كشيد و دستان ‌تر‌ خويش را به زبان خشكيده‌اش زد تا ازتشنگي‌اش بكاهد، از من آب بيشتر نخواست، گويي مي‌دانست كه من راهي دراز در پيش دارم و بي آبي مرا خواهد كشت! راه آّبادي را نشانم داد و از من خواست كه اگر اهالي را ديدم به آنها بگويم كه درختش از بي آبي دارد مي‌ميرد وديگر هيچ نگفت ! وقتي به روستا رسيدم هيچكس آنجا نبود ورهگذران قبلي هم پيام پيرمرد را به هيچ كس نرسانده بودند، من مانده بودم با آفتابي سوزان وجرعه‌اي آب و راهي دراز ... من تعبير خواب بلد نيستم ولي مي‌دانم اين خواب هولناك از كثرت مطالعه اوضاع آبي كشوروانواع خبرهاي نگران كننده ازكاهش عظيم سفره‌هاي آب زير‌زميني وكاهش كم سابقه ورودي آب سدها وخشكي تالاب‌ها و ازهمه بدتر ته كشيدن آب‌هاي تجديد‌ناپذير وخطر جدي ورشكستگي آبي برمن حادث شده است وگويا دور نيست آن روزي كه خشكسالي از همه بلاهاي ديگر بدتر و كشنده‌تر برما هجوم آورد و تشنگان بسيار بميرند وروستاها خالي از سكنه شوند ودرشهر‌ها آب حكم كيميا پيدا كند و دلالان و اختلاس‌گران  و دزدان آب با يكديگر بجنگند وچاه آب از چاه نفت گرانترشود. كارشناسان سال 1400 را يكي از خشك‌ترين سال‌هاي دهه اخير برشمرده‌اند وگفته شده است كه امسال 210 شهر كشور دچار تنش آبي هستندكه 100 شهر از آنها وضعيت قرمز دارند...

 ورودي آب به سدها كاهش 47 درصدي را نشان مي‌دهد، از طرف ديگر طبق تحليلي كه بر اساس آمارهاي رسمي صورت گرفته است همه حوضه‌هاي اصلي درجاتي از تخليه و تحليل آب‌هاي زيرزميني را تجربه كرده‌اند كه نرخ آن از ۲۰ تا ۲۶۰۰ درصد كاهش در دوره ۱۴ساله است. اينها البته تنها گوشه‌اي از وضعيت بحراني آب كشور است، همان آبي كه آقاي روحاني گفت آن هم به رفع تحريم‌ها مربوط مي‌شود و طرفداران تحريم مسخره‌اش كردند!  آري واقعا تصويرگريان آن دختر سيستاني كه برخلاف پايتخت‌نشين‌ها و سياستمداران مي‌داند تشنگي يعني چه ! مي‌فهمد بي آبي چه مزه‌اي دارد! بياني صريح و روشن و دردناك و واقعي از وضعيت آب ايران است. كساني كه مي‌خواهند امسال براي كمبود مواليد روضه خواني كنند، براي آب كشور، روستاها و مزارع تشنه كشور روضه‌خواني كنند. دولتي كه مي‌خواهد از توليد رفع مانع كند وجهش به وجود آورد به سرعت خواهد فهميد كه همه‌چيز به آب بسته و گره خورده است. كشاورزي آب مي‌خواهد صنعت آب مي‌خواهد، برق آب مي‌خواهد وزندگي بدون آب خشك وسنگواره است و سياست‌ورزي بدون زندگي كريه وحكومت بر قبرستان است. اگر نيك بنگريم و توسعه دراز مدت كشور را مد نظر قرار دهيم و گذشته و تاريخ فلات ايران را مرور كنيم با تمام وجود لمس خواهيم كرد كه اصلي‌ترين نياز كشور سرمايه‌گذاري در بخش آب است. اگرچه براي اين سرمايه‌گذار ديرهم شده است ولي بالاخره روزي دولت‌ها باشعار آب روي كارخواهند آمد.حقيقت آن است كه ما با آب كه كيمياست بدرفتاري مي‌كنيم، ازآبي كه نداريم خرج هزاران هكتار چمنزار درشهرها مي‌كنيم تا يك زيباي مصنوعي بسازيم ! تشنه‌ايم ولي هيچ‌گاه ظرف ترك خورده خودرا لحيم نمي‌كنيم تا بخشي از جرعه‌آب‌مان هدر نرود.به خودكفايي كه ديگر در جهان معنا ومفهوم وصحت سابق را ندارد افتخار مي‌كنيم در حالي كه امروزه خود آب داراي ارزش افزوده است. مطابق آماري كه روزنامه ايران منتشر كرده است توليد يك كيلوهندوانه حدود 500 ليتر، يك كيلوخيار 200 ليتر، يك كيلو گوشت گاو 15000ليتر، يك خودرو 8000000ليتر و...آب نياز دارد و با يك حساب سرانگشتي مي‌توان دريافت كه اگر قرار باشد در ايران جهش توليد صورت بگيرد برسر منابع آبي كشور چه خواهد آمد ؟  نكته بسيار مهم در اين ميان نوع سياست‌ها و جهت‌گيري‌هاي كشور است، به نظر مي‌رسد اگردر كشوري مجادلات سياسي وتلاش اصلي براي رسيدن به قدرت اصل نباشد وتوسعه و رفاه وزندگي مردم فرع بر سياست‌هاي منطقه‌اي و جهاني محسوب نشود فقط بحران آب كافي است تا ايران از حداكثر اشتغالات خود صرف نظر كند و به درون بنگردو همه سياست‌ها را بر اساس نياز‌هاي فوري كشور تنظيم و براي آن چاره‌انديشي كند، اگر زلزله‌خيزي و آتش‌سوزي جنگل‌ها و رانش زمين و فرونشست بي‌سابقه زمين در كنار بيماري‌ها از جمله كرونا كه ديرپاييده است اضافه كنيم مسوولان ما نه وقتي براي سرخاراندن دارند و نه پول واعتباري باقي مي‌ماند كه صرف گسترش نفوذ خود در دنيا كنند.امروز ايران بيش از هر زمان ديگري تشنه كار و تلاش و تدبيرو آينده نگري و سرمايه‌گذاري و ثبات و آرامش است. همه دنيا اقتدارنظامي براي خود مهيا مي‌كنند تا ابزاري باشد كه زير سايه آن كشور خود را آباد كنند.كشوري كه با تنش‌هاي حادطبيعي و اجتماعي وفرهنگي درگير است بايد به جد به خويش مشغول و از صدراخبارجهان غايب شود آن را يك امتياز بشمارد .