مورينيو عليه مورينيو

اگر تا ديروز هربار مي‌گفتند، منچستر و مورينيو به بن‌بست خورده‌اند و تيم در بحران فرو رفته، مي‌شد راه دررويي پيدا كرد. مي‌شد منتقدان را ارجاع داد به نتايج خوب مورينيو در گذشته. به اينكه او بالاخره مي‌تواند گليم خودش و تيمش را از آب بيرون بكشد. اما هفته‌اي كه گذشت را شايد بتوان بدترين هفته مورينيو از آغاز حضورش در شهر منچستر دانست. هفته‌اي كه با تساوي مقابل وولورهمپتون در خانه شروع شد، كشيده شد به انتقادات پوگبا از بازي تدافعي تيم، ادامه پيدا كرد به حذف در خانه مقابل تيم دسته دومي دربي‌كانتي در جام اتحاديه، عميق شد با درگيري لفظي مورينيو با پوگبا در تمرين كه از چشم رسانه‌ها نيز دور نماند و در نهايت ختم شد به باخت سنگين مقابل وستهام. از نظر خيلي از كارشناسان در اين روند نااميدكننده چكش‌ها آخرين ميخ‌ها را به تابوت مورينيو كوبيدند. مورينيو و تيمش در هفته هفتم ليگ جزيره در خانه وستهام، موسوم به چكش‌ها به ميدان رفتند. تيمي كه از 6 بازي قبلي‌اش تنها 4 امتياز كسب كرده بود و همگان تصور مي‌كردند، اين فرصت خوبي است براي شياطين سرخ تا با يك برد خارج از خانه هفته كابوس‌وارشان را فراموش كنند. اما در ديداري كه ضربات سر لوكاكو و فليني گل نمي‌شد، پوگبا و ليندلوف نبردهاي يك در مقابل يك را به هافبك‌هاي حريف مي‌باختند و خبري از سيوهاي دخه آ نبود، مورينيو فرو ريختن سقف تئاتر روياها را واضح‌تر از هميشه به چشم ديد. حالا منچستريونايتد با تنها 10 امتياز از 7 بازي نااميدتر از هميشه به ادامه فصل نگاه مي‌كند. ادامه فصلي كه معلوم نيست با مورينيو به اتمام برسد يا نه. چند روز پيش كه مراسم بهترين‌هاي فيفا در لندن برگزار شد، عكسي منتشر شد از زيدان در كنار همسرش كه در حال استفاده از يك تلفن عمومي بودند. نكته قابل توجه نزديك بودن محل عكس گرفتن زيدان با دفتر وودوارد، مدير اجرايي منچستر بود. بعد از اين عكس عده زيادي به رمزگشايي از حضور زيدان در لندن و تلفن زدنش پرداختند. بعد خبر رسيد كه زيدان به صورت فشرده مشغول يادگيري زبان انگليسي است. در اينستاگرام هم دو بازيكن منچستري يعني لوكاكو و بايي زيدان را فالو كردند تا زنجيره شايعات از هميشه محكم‌تر شود و چفت و بستش جورتر. حالا تنها چيزي كه از شروع اين سريال انتظار داريم، اين است كه سلسه حوادث به استعفا يا اخراج مورينيو و كنفرانس خبري زيدان به عنوان سرمربي منچستر منجر شود. اتفاقي كه يك افتضاح بزرگ براي آقاي خاص به حساب مي‌آيد. حكايت مورينيو حكايت آن قهرماني است كه به جاي مبارزه با نيروهاي طبيعت و دشمنان قدرتمند بيروني، در حال مبارزه با خود است و در اين مبارزه هر لحظه بيشتر به فروپاشي نزديك مي‌شود. انگار كه مورينيو دارد از خودش شكست مي‌خورد. رقيب مورينيو ديگر نه گوارديولاست نه آرسن ونگر. نه آنتونيو كونته و نه هيچ يك از مربيان شاغل در ليگ برتر. دشمنان مورينيو بازيكنان و ستاره‌هايي تيمش نيز نيستند. دشمن شماره يك ژوزه، خاص بودن اوست. خاص بودني كه مرد پرتغالي مي‌خواهد تحت هر شرايطي حفظش كند و در اين راه از قرباني كردن خودش و تيمش نيز ابايي ندارد. هاله‌اي است كه او دور خودش پيچيده بود و فكر مي‌كرد در پناه آن كاملا مصون است. جدال‌ با مديران باشگاه در نقل و انتقالات، درگيري لفظي با ستاره‌هاي تيم و متهم كردن آنان به كم‌كاري، مدام يادآوري كردن دوران پر افتخار گذشته از مورينيو يك پيرمرد غرغرو ساخته كه فقط مي‌خواهد خودش را ثابت كند. اما به چه كسي؟ به هواداران؟ هواداران يونايتد او را دوست داشتند و منتظر بودند با او دوران تلخ مويس و فن‌خال را فراموش كنند. اما حالا چيزي جز حاشيه و جنجال در تيمشان نمي‌بينند. مربيان؟ بيشتر مربياني كه مورينيو روزي با تند‌ترين انتقادات به آنان تاخته بود، در حال گرفتن انتقام از او هستند. آخرينش پلگريني سرمربي وستهام. اصحاب رسانه؟ رسانه‌ها كه يادشان هست مورينيو قبلا چند تا جام گرفته، اما علاقه‌اي ندارند مدام در گذشته غوطه‌ور باشند. انگار مورينيو تلاش مي‌كند خودش را به خودش ثابت كند. مورينيو بعد از شكست مقابل وستهام، استفاده نكردن از VAR، عدم تلاش كافي هافبك‌ها و عدم تمركز تيم را دلايل شكست مقابل ميزبان عنوان كرد؛ دلايلي كه بيشتر از قانع‌كننده بودن، بوي توجيه مي‌دهند. حال بايد ديد مديران منچستر آيا همچنان طاقت شنيدن توجيهات آقاي خاص را دارند؟ آيا هواداران منچستر در بازي بعد كم‌كم سراغ پلاكاردهايي با شعار Mourinho OUT خواهند رفت يا شرايط به گونه‌اي ديگر رقم خواهد خورد؟