استعدادهايي كه ممكن است بسوزند
تيمي كه سال گذشته همه چشم‌ها را به خود خيره كرده بود و حريفان را يكي پس از ديگري از پيش رو برمي‌داشت. تيمي كه با 9 امتياز كامل از گروهي كه آلمان در آن حضور داشت صعود كرد و در مرحله يك‌هشتم نهايي مكزيك را مقهور قدرتش كرد. تيمي كه پارسال جزو 8 تيم برتر جهان بود و صرفا اسير تجربه بيشتر بازيكنان اسپانيا شد و گرنه اين پتانسيل را داشت كه تا نيمه نهايي هم بالا برود، كار صعودش در مسابقات جام ملت‌هاي آسيا در رده سني زير 16 سال به بازي تيم‌هاي اندونزي و هند كشيده! در بازي سوم. قطعا اين عجيب‌ترين خبري است كه مي‌توان اين روزها در مورد تيم ملي نوجوانان شنيد. خبري عجيب اما متاسفانه واقعي.
تيم ملي نوجوانان زير 16 سال كشورمان كه در مسابقات آسيايي مالزي با تيم‌هاي اندونزي، هند و ويتنام هم‌گروه شده بود و به نظر مي‌رسيد به راحتي از گروهش صعود مي‌كند، در بازي اول و در كمال ناباوري مقابل تيم اندونزي با 2 گل شكست خورد. در حالي كه همه در شك ناشي از اين شكست به سر مي‌بردند، عباس چمنيان با آرامش اعلام كرد كه اين شكست به تاريخ پيوسته و ما از اين بازي درس‌هاي زيادي گرفتيم. به تاريخ پيوستن شكست مقابل اندونزي به اين معنا بود كه بچه‌هاي تيم ملي در بازي‌هاي بعدي خود مقابل هند و ويتنام پيروز خواهند شد و از گروه‌شان صعود خواهند كرد. منطقي هم به نظر مي‌رسيد. منطقي بود كه فكر كنيم بالاخره در يك بازي ممكن است اتفاقات جوري پيش برود كه از كنترل خارج شود. اما بازي مقابل هند نشان داد كه وضعيت تيم اصلا جالب نيست. بازيكنان تيم ملي در مقابل هند بازي خوبي از خودشان به نمايش گذاشتند و فرصت‌هاي فوق‌العاده‌اي ايجاد كردند. توپ را به تيرك دروازه هندي‌ها زدند و يك پنالتي را نيز از دست دادند. اما در نهايت نتوانستند دروازه حريف را باز كنند تا بازي با نتيجه بدون گل مساوي به اتمام برسد. تا كار صعود بخت اول كسب عنوان قهرماني از دست خودمان خارج شود و معطوف شود به بازي دو تيم ديگر. چيزي كه هميشه از آن مي‌ترسيم. ما هيچ‌وقت خاطره خوبي از چشم دوختن به ساق پاي بازيكنان ساير تيم‌ها نداشتيم. مخصوصا در عرصه ملي.
تيم نوجوانان ايران روز پنجشنبه در آخرين ديدار خود در مرحله گروهي بايد به مصاف ويتنام برود. علاوه بر اينكه شاگردان چمنيان بايد با 3 گل حريف را شكست دهند تا لااقل تفاضل گل‌شان مثبت شود، بايد منتظر بازي دو تيم هند و اندونزي نيز بمانند. بايد منتظر بمانند تا آن بازي مساوي نشود. اتفاقي كه احتمال وقوعش اصلا كم نيست. اينكه دو تيم تقريبا صعود كرده تصميم بگيرند با هم مدارا كنند و به نتيجه مساوي رضايت بدهند دور از ذهن نيست. از تباني يا چيزهايي شبيه به اين صحبت نمي‌كنيم، بلكه بر اساس منطق فوتبال و بازي‌هاي مرحله گروهي حدس مي‌زنيم كه ممكن است اين اتفاق بيفتد. اتفاق تلخي كه مي‌تواند يك نسل پر استعداد و پراميد از فوتباليست‌هاي كشورمان را دچار مشكل كند و علاوه بر از دست دادن جام آسيا، فرصت حضور در جام جهاني را نيز از ما بگيرد.