صداي مخالف
محكوميت ننگين
روزنامه وطن امروز در مقاله‌اي كه در صفحه پنج خود در روز سه‌شنبه منتشر كرده به وزارت خارجه انتقاد مي‌كند كه چرا سفير ايران در هلند به خاطر كشته شدن احمد مولا ابوناهض «مشهور به احمد نيسي» از سران گروهك تروريستي «جنبش الاحواز» بيانيه داده و آن را محكوم كرده است. وطن امروز اين بيانيه را «محكوميت ننگين» خوانده، مي‌نويسد: «عليرضا جهانگيري، سفير ايران در هلند، در اقدامي غيرملي و خلاف امنيت ملي قتل سردسته يك گروهك تروريستي را كه دست‌شان به خون مردم ايران آلوده شده بود و از عوامل مستقيم سعودي براي ايجاد ناامني در ايران بودند، تسليت گفت؛ به عبارت ديگر دستگاه سياست خارجي به جاي پرسش و مطالبه از دولت هلند درباره چرايي حمايت اين كشور از تروريست‌ها و اعطاي پناهندگي به اين افراد و همچنين پيگيري محكوميت هلند در مجامع بين‌المللي، پيشاپيش خود را در موضع ضعف و انفعال قرار داده و راه را براي فرار هلند از پاسخگويي درباره افتضاح حمايت از تروريست‌ها فراهم كرده است.»
انگيزه تروريست‌هاي اهواز قومي نبود
سرمقاله روزنامه جوان به قلم عبدالله گنجي به دنبال يافتن انگيزه‌هاي پشت‌سر حمله تروريستي اهواز رفته و آن را نه با انگيزه‌هاي «قومي»، بلكه با انگيزه‌هاي «ايدئولوژيك» تبيين مي‌كند.
گنجي معتقد است: «اينكه افراد با هويت مشخص در روز روشن بكشند تا كشته شوند و قصد ترك صحنه را نداشته باشند سيره داعش است. محتواي كلام تروريست‌ها در فيلمي كه اعماق منتشر كرد حكايت از ايدئولوژيك بودن و خشك مغزي ديني است كه الاحوازيه اينگونه نبود.»
اما نكته مهم اينجاست كه اين گروه شيعه است نه سني. از همين رو در سرمقاله اين روزنامه آمده: «اگر بپذيريم اين اقدام مربوط به گروهك الاحوازيه است بايد شيفت فكري آن از قوم‌گرايي به ايدئولوژي‌گرايي را استدلال كنيم. اينكه اين گروه با داعش حشر و نشر پيدا كرده است محتمل است، اما پيش‌فرض آن بايد عدول اين عناصر از آموزه‌هاي شيعي باشد كه همين اتفاق يعني عدول از آموزه‌هاي شيعي در بررسي‌هاي اوليه قابل تاييد است.»
گنجي همچنين خبر مي‌دهد كه يكي از برادران اين افراد در سوريه كشته شده است: «دو نفر از كشته‌شدگان با هم برادرند كه برادر سوم آنان قبلا در سوريه انتحاري عمل كرده و كشته شده است. يكي ديگر از تروريست‌هاي كشته‌شده پسر عموي آن دو است كه ارتباط اين افراد با داعش يا تروريست‌هاي تكفيري را قطعي مي‌كند.»
او همچنين تاكيد مي‌كند كه اين ترور‌ها با اهداف قومي انجام نشده است: «همه شواهد حضور داعش يا جرياني شبيه داعش را تاييد مي‌كند و خط قوم‌گرايي در حادثه اهواز قابل احراز نيست؛ البته دست آلوده آل‌سعود و سيستم‌هاي اطلاعاتي غربي در هر دو صورت قابل كتمان نيست.»
حرف زدن در مورد نظارت استصوابي قدغن
روزنامه كيهان در انتقاد به اظهارات پروانه سلحشوري به نظارت استصوابي به مقاله مفصل سايت الف در نقد او اشاره كرد و معتقد است كه اين نماينده «حق ندارد در مورد نظارت استصوابي حرف بزند». كيهان در ستون ويژه‌هاي خود مي‌نويسد: «نمايندگان منفعلي كه جرات كمترين اظهارنظر درباره قراردادهاي نفتي و كوتاهي‌هاي مالياتي دولتمردان نداشته‌اند، حق ندارند درباره نظارت استصوابي و از اين قبيل حرف بزنند. خانم سلحشوري به‌راستي شما و دوستان‌تان در مجلس چه موضعي در قبال حداقل مصاديق مذكور داشته‌ايد؟ اعمال شأن نظارتي در مجلس چه ارتباطي با نظارت استصوابي و... دارد؟ گويا درك شما از قدرت يك نماينده محدود به نطق‌هاي جنجالي جهت ديده شدن بيشتر است. شما با همكاري همان ادعاي شايستگان، طرحي براي حل مشكلات ارزي تهيه مي‌كرديد اما نكرديد چون صادق نيستيد. شما حتي نمي‌توانيد از وزارت عدم نظارت بر بازار توسط وزارت صنعت كه گويا بستگان شما در آنجا مشغولند، سوال و انتقاد كنيد.»
كيهان: روحاني نيكزاد را به دولت ببرد
سرمقاله روزنامه كيهان روز گذشته به قلم محمد ايماني با شعار قاليباف در انتخابات 96 آغاز شده است. شهردار سابق پايتخت كه در انتخابات تلاش داشت شعار «مي‌شود، مي‌توانيم» را به عنوان محور تكه‌كلام‌هاي خود استفاده كند معتقد بود كه دولت است كه پير و خسته است و نمي‌تواند. سرمقاله كيهان به سخنان تاج‌گردون كه اين روزها بسيار مورد علاقه اصولگرايان قرار گرفته اشاره كرده كه گفته بود: «شك ندارم بانك مركزي و سيستم بانكي و برخي اركان دولت تعمدا ماموريت خراب‌تر شدن اوضاع و اذيت كردن مردم را دارند». اين اظهارات بعد از صحبت‌هاي ليلاز در مورد اختيارات زيادي كه رهبري به دولت داد بيش از همه مورد استقبال رسانه‌هاي اصولگرا قرار گرفته بود. محمد ايماني در اين رابطه خواستار به كار‌گيري نيكزاد شده و مي‌نويسد: سزاوار است دولت از ظرفيت نيروهاي انقلابي استفاده كند. در فضاي سياسي موجود، اين تصور به محال نزديك است اما اي‌كاش آقاي روحاني با شكستن مرزبندي‌هاي موهوم، از توانمندي مثلا وزير راه و شهرسازي دولت قبل از خود استفاده مي‌كرد و با رونق بخشيدن به ساخت‌وساز انبوه مسكن با قيمت بالنسبه مناسب‌تر، هم از مشكل مسكن چند ميليون خانواده مي‌كاست، هم نقدينگي ويرانگرتر از تحريم‌ها را سروسامان مي‌داد.»