تحركات انگلستان را
جدي بگيريم
نمايش اختلاف ميان مسوولان و مخدوش ساختن آزادي‌هاي مصرح در قانون اساسي و سر دادن شعارهاي تند و افراطي ثبات و استحكام داخلي را زير سوال مي‌برد. مسلما نعمت بزرگ انتقاد سازنده و نظارت همه‌جانبه بر همه مسوولان ريز و درشت بايد همواره برقرار باشد ولي انتقاد با تخريب و غوغا سالاري و تهمت و افترا فرق مي‌كند و اين همان چيزي است كه بايد از آن دوري كنيم. ما نه‌تنها بايد از تضاد و مساله آفريني پرهيز كنيم بلكه چالش‌هاي پيشين را هم به حداقل ممكن برسانيم.
ايجاد امنيت انتظامي لازم و ضروري است ولي يك امنيت عميق و همه‌جانبه و غيرقابل نفوذ وقتي ايجاد مي‌شود كه در كشور هيچ شكاف بحران‌سازي وجود نداشته باشد. مگر امر حضرت امام نبود كه جناح‌هاي موجود نبايد درصدد حذف ديگري باشند؟ پس چرا هنوز بعضا به جاي رقابت سالم از ابزار خشونت‌ساز و تفرقه‌آميز و حذف و حصر استفاده مي‌شود؟ يك كشور مقتدر زماني مي‌تواند اقتدار خود را استمرار بخشد كه زمينه‌هاي تضاد را از بين ببرد و هيچ زخمي را بدون درمان خردمندانه به كهنگي نسپارد. زخم‌هايي كه هر آن امكان سر باز شدنشان وجود داشته باشد و كشور را در آستانه پرداخت هزينه قرار دهد. تاريخ معاصر ثابت كرده است كه لندن‌نشينان تبحر خاصي در ايجاد اختلاف‌هاي داخلي، بين كشورها، بين مسلمانان، بين قوميت‌ها و استفاده از آن دارند.
زمانه، زمانه هوشياري است.