آبي‌ها بي‌ثبات‌تر از هميشه
استقلال از درون ضربه مي‌خورد
در حالي كه ليگ برتر فوتبال ايران به هفته‌هاي پاياني خود نزديك مي‌شود و استقلال در اواخر جدول قرار گرفته، اما هنوز شانس كسب جام در جام حذفي را در دست دارد، فضاي اطراف نيمكت اين تيم همچنان در بي‌ثباتي فرو رفته است.
موضوع اصلي وضعيت ميودراگ بوژوويچ، سرمربي فعلي استقلال است كه آينده‌اش با استقلال با وجود تنها سه هفته باقيمانده تا پايان ليگ به اتمام رسيد و مجتبي جباري جانشين او شد.
اين اتفاق در حالي رقم خورد كه آخرين خبر رسمي كه از سوي يكي از مسوولان باشگاه منتشر شده، از زبان نظري جويباري، مدير تيم اين بود كه او قاطعانه اعلام كرد بوژوويچ در سمت خود باقي خواهد ماند. اما اين اظهارنظر، در مقابل امواج شايعات و اخبار ضد و نقيضي كه هر روز از منابع مختلف به گوش مي‌رسيد، رنگ باخت و در نهايت تغيير رقم خورد.
در طول اين دوران يعني پس از بازي استقلال مقابل هوادار هر بار يكي از مديران، نزديكان باشگاه يا حتي پيشكسوتان، حرفي متفاوت مي‌زدند؛ يكي از حمايت كامل صحبت مي‌كرد ديگري تلويحا از احتمال تغيير در آينده نزديك مي‌‌گفت و برخي هم علنا خواستار بركناري سرمربي مي‌شدند. اين سردرگمي نه تنها براي هواداران، بلكه براي خود كادرفني و بازيكنان هم اعصاب خردكن بود.
اين بلبشو در بزنگاهي حياتي رخ داد. تيمي كه براي كسب عنوان قهرماني در جام حذفي مي‌جنگد بيش از هر زمان ديگري نياز به آرامش، تمركز مطلق و حمايت يكپارچه داشت، اما به جاي فراهم آوردن اين بستر شاهد اضافه شدن حواشي مخرب به تيم بوديم.
نكته عجيب‌تر و تلخ‌تر اينجاست كه بخش عمده‌اي از اين بي‌ثباتي، نه از بيرون، بلكه از داخل مجموعه استقلال نشات گرفته است. به نظر مي‌رسد خود استقلالي‌ها دانسته يا نادانسته با اظهارنظرهاي متناقض و پرداختن به شايعات به اين آتش بي‌اعتمادي و بي‌ثباتي دامن زدند. اين رفتار بيش از هر چيز به تيم لطمه زده و تمركز را از روي مسائل فني و رقابت در زمين، به سمت جدال‌هاي داخلي و گمانه‌زني‌ها سوق داده است. اين وضعيت، مستقيما روي عملكرد تيم هم تاثير مي‌گذارد. چگونه مي‌توان از بازيكنان و كادرفني انتظار داشت با تمام وجود و بدون دغدغه براي قهرماني بجنگند در حالي كه هر روز خبر جديدي درباره آينده سرمربي‌شان مي‌شنوند؟
اين بي‌ثباتي البته پديده جديدي براي استقلال اين فصل نيست؛ از همان ابتداي فصل و با تغييرات مديريتي و مشكلات مديريتي، سايه عدم قطعيت روي تيم سنگيني مي‌كرد و حالا در اوج حساسيت اين سايه پررنگ‌تر شده است. در هفته گذشته وضعيت آنقدر غيرقابل پيش‌بيني بود كه هر لحظه ممكن بود خبر جديد خبر قبلي را نقض كند.
اين ميزان از آشفتگي در سطح مديريت و اظهارنظر، شايسته باشگاه بزرگي مانند استقلال نيست و تصوير مخدوشي از يك باشگاه حرفه‌اي ارايه مي‌دهد. آنچه مسلم است اين وسط بيش از همه، هواداران و جايگاه استقلال به عنوان يكي از قطب‌هاي فوتبال ايران آسيب مي‌بينند.