شيران لبنان و موشان جولان
صالح نيك‌بخت
در طول ۷۲ ساعت پس از سقوط حكومت خاندان اسد در سوريه، اسراييل بيش از ۴۰۰ بار پايگاه‌هاي نظامي، فرودگاه‌ها و مراكز حساس توليد سلاح‌هاي نظامي از جمله مراكز ساخت موشك و تسليحات شيميايي را با بمباران‌هاي پي در پي و حملات موشكي، نابود كرده است. در آخرين اقدام نيروي هوايي ارتش اسراييل پايگاه‌ها و بنادر نيروي دريايي سوريه در غرب اين كشور و در نزديكي پايگاه‌هاي دريايي روسيه در لاذقيه و طرطوس را درهم كوبيده و به كلي نابود كرده است. اين اقدامات فرصت‌طلبانه اسراييل پس از سقوط حكومت آل‌اسد و فقدان هرگونه درگيري در مرزهاي دو كشور، به بهانه جلو‌گيري از حملات نظامي رژيم آينده سوريه در حقيقت حمله به ملت سوريه و ثروت ملي اين كشور است. طرفه آنكه به‌رغم ده‌ها ميليارد دلار خسارات تاكنون هيچ كشوري دوست يا دشمن رژيم ديكتاتوري آل‌اسد، مسلمان يا غير مسلمان، سني يا شيعه، عرب يا عجم (غير عرب) كه در زمان حكومت ديكتاتور فراري و پدرش در دوستي يا دشمني با رژيم گوي سبقت ازهم مي‌ربودند اين جنايات اسراييل را كه همگي نقض اصول بنيادين حقوق بين‌الملل و قصاص قبل از جنايت است، محكوم نكرده‌اند. هرچند اين اقدامات پيامد سياست‌هاي ۵۴ ساله رژيم ديكتاتوري حاكم بر سوريه است ولي اين سكوت مشمئز‌كننده حاكمان کشورها نشان مي‌دهد دولت‌ها همگي دنبال منافع دايمي خود هستند و دوست و دشمن دايمي را نمي‌شناسند. حاكمان هم تا زماني دوست ديگر دولت‌ها هستند كه منافع آنها را تامين كنند. طرفه آنكه همين ديكتاتور و فرماندهان جنايتكار او و نيز حاكمان نو رسيده هم تا حالا لام تا كام در مورد اين حملات اسراييل و آثار ويرانگر آن سكوت كرده‌اند. نيم قرن پيش كه ارتش حافظ اسد در يك توافق بين‌المللي لبنان را اشغال و شروع به سركوب مردم اين كشور كرد، لبناني‌ها عليه حافظ اسد شعار مي‌دادند؛ اسد في لبنان/ وفار في جولان (شير است در لبنان و موش است در جولان) حاكمان سلف و خلف سوريه هم در كشتار مردم قهرمانند و در دفاع از آنان و سرمايه‌هاي ملي روبهان فريبكارند!