فدرر با چه چیزهایی می‌جنگد؟

راجر فدرر در طول 22 سال بازی در ویمبلدون، احساسات مختلف از جمله ناامیدی و شکست را تجربه کرده است. اما زمانی که در زمین مرکزی مسابقات مقابل هوبرت هورکاچ لهستانی در ست سوم 5 بر صفر عقب بود در کل با سناریویی تازه مواجه شد. 
در طول 1525 مسابقه‌ای که فدرر در ATP بازی ‌کرده است، او در قرن بیست‌ویک فقط یک بار بدون بردن هیچ گیمی یک ست را واگذار کرده است. آن هم برمی‌گردد به فینال رولان گاروس 2008 که رافائل نادال در اوج قدرتش در ست سوم موفق شد 6 بر صفر فدرر را شکست دهد. چهارشنبه شب فدرر فقط در یک بازی ساده رقابت می‌کرد. زمین مرکزی ویمبلدون در سال 2021 دوباره شاهد این اتفاق بود. آن هم مقابل هوبرت هورکاچی که قبل از ویمبلدون امسال هرگز مرحله سوم یک گرانداسلم را تجربه نکرده بود. فدرر در ابتدای مسابقه یک تشویق گرم از تماشاچیان دریافت کرد اما کمکی نکرد.باختن فدرر نه فاجعه است نه شوک. او مقابل یک حریف نوظهور شکست خورد. کسی که بسیاری از خصوصیات خود را با ترکیبی از سرویس‌های پرقدرت، دفاع با کیفیت، لمس‌های ماهرانه روی تور به خوبی نشان داده است. او در بزرگ‌ترین مسابقه عمرش تا به امروز فقط 12 خطا مرتکب شد. این تنیسور 24 ساله امسال توانست به جمع 20 بازیکن برتر دنیا راه پیدا کند. او این کار را با قهرمانی در تنیس میامی انجام داد. او در زمین مرکزی ویمبلدون دانیل مدودف شانس دوم قهرمانی مسابقات را با نتیجه سه بر دو از پیش رو برداشت. در سمت مقابل راجر فدرر یک منظره غم انگیز داشت. او با مصدومیت و ناآمادگی‌اش سخت مبارزه می‌کرد. او حسابی به هم ریخته بود و جایی که نیاز می‌شد خیلی دقیق کار کند نمی‌توانست کار را به درستی انجام دهد. هرچه مسابقه ادامه پیدا می‌کرد اشتباهات ناگهانی او در فورهند بیشتر می‌شد. هنگامی که او به کمی شانس احتیاج داشت، هنگامی که می توانست با یک ضربه والی راحت نتیجه 3 بر 2 در تای بریک را سه بر سه کند، خیلی راحت فرصت را از دست داد. 
حالا فدرر بعد از یک هفته قدرتمندانه با توجه به همه روایت‌ها و قصه‌هایی که حضورش در ویمبلدون ساخته بود آنجا را ترک می‌کند. ریکاوری سریع بعد از دو عمل جراحی زانو بسیار دشوار است، چه برسد به اینکه او یک ماه دیگر تولد 40 سالگی‌اش را بعد از سال‌ها فرسودگی جشن خواهد گرفت. سه هفته پیش او کسی بود که نه تنها با مسابقه دادن دچار چالش شده بود که با اعتماد به نفس و نگرش خودش هم دست و پنجه نرم می‌کرد.  فدرر مسابقات ویمبلدون را به همان شکل بی‌تفاوتی آغاز کرد. او در دور اول مقابل آدریان مانیارینو تقریبا در خطر شکست قرار گرفت که مصدومیت تنیسور فرانسوی مشکل را حل کرد. او از همان دور اول بهبود یافت و سه مسابقه را به سرعت طی کرد. فدرر، ریچارد گاسکه فرانسوی، کامرون نوری از بریتانیا و لورنزو سونگوی ایتالیایی را مغلوب کرد. رسیدن او به یک‌چهارم نهایی با همه آن تفاسیر به خودی خود چشمگیر و قابل تحسین بود. چه مدت کافی است؟ تصور اینکه خود فدرر هم این را می‌داند دشوار است اما این تنیسور بعد از 14 ماه مصدومیت به خاطر جراحی زانو تنها در 5 تورنمنت شرکت کرده است. به نظر می‌رسد نسبت به مصدومیت قبلی که در بازگشت از آن و در نخستین تورنمنت برنده اوپن استرالیای 2017 شد، مصدومیت جدید کمی بیشتر زمان می‌برد. با حضور بیشتر در میادین مسابقه هنوز جای او برای پیشرفت و به دست آوردن ریتم درست وجود دارد. البته زمان بزرگ‌ترین دشمن اوست. دیدن اینکه او چگونه و برای چه مدت تلاش می‌کند جذاب خواهد بود.