رقابت كانديداهاي دموكرات
براي كرسي شهرداري
نيويورك؛ شهري كه مي‌تواند نردباني براي موفقيت سياسي باشد
محمدحسين لطف‌الهي
در طول دهه‌هاي اخير نيويورك همواره يكي از اصلي‌ترين پايگاه‌هاي راي حزب دموكرات بوده؛ چنانكه بسياري از سياستمداران جوان حزب رسيدن به مقام شهرداري نيويورك‌سيتي را به عنوان پله‌اي براي رسيدن به مقام‌‌‌هاي بالاتر نگاه مي‌كنند و معتقدند پيروزي در اين شهر مي‌تواند مقدمه‌اي براي پيروزي‌هاي بزرگ‌تر در ايالات متحده باشد. شهر نيويورك اين روزها با چالش بزرگي به نام ركود اقتصادي روبه‌رو است. در پي شيوع ويروس كرونا بسياري از كسب‌وكارهاي كوچك در اين شهر دچار آسيب شدند و اقتصاد شهري روندي نزولي پيدا كرده است. اكنون كانديداي مختلف حزب دموكرات هر يك با وعده‌اي خاص به صحنه آمده‌اند تا رقابتي مهيج و غيرقابل پيش‌بيني را براي دستيابي به يكي از مهم‌ترين كرسي‌هاي پايگاه اصلي دموكرات‌ها در شرق امريكا برگزار كنند.
احياي اقتصادي؛ اولويت مدير با تجربه
بسياري از كانديداها مدعي هستند كه بهترين برنامه و بيشترين توانايي را براي بازگرداندن شهر به وضعيتي پيش از تجربه چندين و چند قرنطينه سراسري دارند. براي بعضي از كانديداها اين به معناي توجه به كسب‌وكارهاي كوچك، ارتقاي آنها و توسعه شهر از نظر فرهنگي است.
كاترين گارسيا، مامور عاليرتبه دولتي كه در حوزه بازرسي و برقراري اصول بهداشتي مشغول بوده و اكنون به عنوان كانديدا در رقابت‌هاي مقدماتي حزب دموكرات براي كسب مقام شهرداري نيويورك حضور يافته در اين خصوص مي‌گويد: «اولين كاري كه براي كمك به شهر نيويورك براي رهايي از اين بيماري همه‌گير انجام مي‌دهم اين است كه واقعا مطمئن شوم در مشاغل كوچك خود سرمايه‌گذاري كافي صورت مي‌گيرد.» اين ديدگاه در ميان برخي ديگر از كانديداها نيز مشاهده مي‌شود و آنها حتي وعده بازگشايي سريع و بدون فوت وقت تمام فعاليت‌هايي را داده‌اند كه در پي شيوع ويروس به تعطيلي كشيده شده بودند.
كاترين گارسيا خود را مديري معرفي مي‌كند كه مي‌تواند نيويورك را از وضعيت سخت كنوني عبور داده و اقتصاد اين شهر را به ساحلي امن برساند. او تجارب زياد خود در حوزه دولتي و همچنين اتفاقاتي را كه برايش در زندگي خانوادگي افتاده - نظير به سرپرستي گرفتن يك كودك - نقاط اوج زندگي خود مي‌داند و معتقد است با اين تجربيات مي‌تواند گام‌هاي بزرگي براي نيويورك بردارد. شان دوناوان، وزير مسكن ايالت نيويورك و كانديداي ديگر دستيابي به مقام شهرداري شهر نيويورك معتقد است اولويت بايد احياي مراكز فرهنگي باشد. او افزود: «ما بايد هنرمندان‌مان را به خيابان‌ها بازگردانيم، بايد موزه‌ها را باز كنيم، ويترين‌هاي خالي فروشگاه‌ها را به وضعيت سابق بازگردانيم و به همه نشان دهيم كه زندگي در نيويورك از سر گرفته شده است.» اندرو يانگ، كانديداي پيشين رياست‌جمهوري هم بر اين باورست كه اولين گام بايد اين باشد كه ثابت كنيم نيويورك براي تجارت بازگشايي شده و ديگر تحت تاثير قرنطينه‌ها نيست.
مشاور شهردار سابق با ايده‌هاي ترقي‌خواهانه
مايا ويلي، يكي ديگر از كانديداهايي است كه معتقد است حضور او در جايگاه شهردار مي‌تواند تحولي بزرگ در شهر نيويورك ايجاد كند. او خود را ترقي‌خواه معرفي مي‌كند و مي‌خواهد با اتخاذ مواضعي نظير مواضع جريان چپ حزب دموكرات كه در سال‌هاي اخير ايده‌هاي‌شان با استقبال زيادي روبه‌رو شده راه خود را به سوي پيروزي باز كند. خانم ويلي «عدالت در سيستم قضايي» را يكي از اصلي‌ترين اولويت‌هاي خود خوانده و گفته است تصميم دارد بودجه اداره پليس را تا حد بسيار زيادي كاهش دهد. او در حوزه اقتصاد نيز طرح «توافق جديد» را ارايه داده كه بر مبناي اصلاح قوانين كسب‌وكار استوار است و وعده داده ظرف يك سال از طريق اجراي اين طرح و منابع حاصل از آن 100 هزار شغل جديد ايجاد كند. مايا ويلي اخيرا در گفت‌وگويي با روزنامه نيويورك‌تايمز گفته ديويد ان‌دينكينز، شهردار سابق نيويورك را به عنوان «قهرمان زندگي خود» مي‌شناسد و مي‌خواهد مسير او را دنبال كند. دينكينز اولين آفريقايي - امريكايي تباري بود كه توانست كرسي شهرداري نيويورك را به دست آورد. ويلي پيش‌تر مشاور بيل دبلازيو شهردار كنوني نيويورك بود كه پس از انتخابات بايد كرسي شهرداري را تحويل نفر پيروز دهد اما به تدريج از او فاصله گرفت.
كانديدايي كه حامي قطع بودجه پليس است
ديانا مورالس، مدير اجرايي يك نهاد غيرانتفاعي در شهر نيويورك تنها كانديدايي است كه از جنبش «قطع بودجه پليس» حمايت كرده و وعده داده است بودجه پليس را قطع خواهد كرد. او تاكنون در گفت‌وگوهايي كه با رسانه‌ها داشته از فرزندانش گفته كه در اعتراضات سال 2019 از سوي پليس مورد تعرض فيزيكي قرار گرفته‌اند و بر اين باور است كه پليس با بودجه دولتي نمي‌تواند امنيت را به خوبي تامين كند. به گفته او، «وجود پليس با وجود امنيت برابر نيست و اتفاقا جوامعي كه پليس در آنها حضور پررنگ‌تري دارد، از جرم و جنايت‌هاي بيشتر در عرصه اجتماع رنج مي‌برند.»
كارزار ضدخشونت آدامز
اريك آدامز، كانديداي سياهپوست ديگري كه كارزار خود را براساس «مقابله با خشونت» بنا كرده از ايده قطع بودجه پليس استقبال نمي‌كند و معتقد است اين ايده مي‌تواند اقدامات موثري را كه عملي است و مي‌تواند در راستاي كاهش خشونت انجام شود، تحت‌تاثير قرار دهد و از اثرگذاري كافي برخوردار نيست. اريك آدامز 60 ساله است و به عنوان يك دموكرات ميانه‌رو پا به عرصه رقابت گذاشته و مدعي است تجربه و سن به او در اداره شهر كمك خواهد كرد.
مدير ارشد با تجربه يا متهم به آزار جنسي؟
اسكات استرينگر 61 ساله از ديگر كانديداهايي است كه خود را براي رقابت بر سر كرسي شهرداري نيويورك آماده مي‌كند. او تجربه بسيار زيادي در حوزه مديريت دولتي دارد و موفقيت‌هاي زيادي در اين زمينه كسب كرده است اما يك لكه سياه بسيار بزرگ در كارنامه خود دارد. او متهم است كه با يكي از اعضاي كارزار انتخاباتي محلي خود در سال 2001 به زور رابطه جنسي برقرار كرده است. او قويا اين اتهامات را رد مي‌كند و بر اين باور است كه چنين اتهاماتي به منظور مانع‌گذاري بر سر پيشرفت سياسي او مطرح شده است.
كانديدايي مطرح با اشتباهات متعدد
اندرو يانگ، كانديداي پيشين رياست‌جمهوري و نامزد شهرداري نيويورك يكي از جدي‌ترين شانس‌ها براي رسيدن به اين مقام به حساب مي‌آمد و كارزار موفقي را پيش برده بود اما به عقيده ناظران برخي اشتباهات او باعث شده كه شانسش براي دستيابي به مقام شهرداري نيويورك كاهش يابد. اندرو يانگ در هفته‌هاي اخير يك بار به دليل حمايت از اندرو كومو، فرماندار ايالات نيويورك كه به آزار جنسي متهم شده و بسياري از سران حزب عليه او موضع گرفته‌اند، با انتقادهاي شديد افكار عمومي روبه‌رو شد و يك بار ديگر نيز به دليل حمايت از اسراييل در مقابل فلسطين، اعضاي مسلمان كارزارش در مقابل او ايستادند.
مقابله با جرم و جنايت؛ چالش كليدي انتخابات شهرداري نيويورك
در سال‌هاي ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ نيويورك به عنوان اولين كلان‌شهر بزرگ امريكا با يك بحران بودجه جدي روبه‌رو شد و تحت‌تاثير اين بحران، جرم و جنايت به‌شدت در اين شهر افزايش يافت، اما از سال ۱۹۹۰ ميزان جرم و جنايت در اين شهر در روندي نزولي قرار گرفت به‌طوري كه تا مدت‌ها نيويورك به عنوان امن‌ترين كلان‌شهر جهان شهرت داشت. با اين حال از اوايل تابستان سال ۲۰۲۰ بار ديگر نرخ جرم و جنايت در اين شهر رو به افزايش گذاشت. در ابتدا به نظر مي‌رسيد كه اين معضل پديده‌اي موقتي است كه تحت‌تاثير همه‌گيري كرونا، مشكلات و محدوديت‌هاي اين بحران بهداشتي و همچنين جنبش اعتراض‌آميزي كه پس از كشته شدن جرج فلويد بر ضد خشونت‌هاي پليس به وجود آمده است، خيلي زود از شدت آن كاسته خواهد شد با اين حال پس از گذشت ماه‌ها از شدت و حدت اين معضل كم نشده و ديگر نمي‌توان آن را پديده‌اي فرعي و موقتي دانست. جان فاف استاد حقوق كيفري دانشگاه فوردهام مي‌گويد: «خشونت در نيويورك آشكارا در حال افزايش است و بيم آن مي‌رود كه رشد ملموس اين پديده كه سال گذشته شروع شد امسال نيز ادامه پيدا كند. وضعيت ناپايدار و مبهم اقتصادي و فشار‌هاي رواني ناشي از مشكلات اقتصادي به تشديد و گسترش خشونت در شهر كمك كرده و به آن حالتي دايمي داده است.» خروج تدريجي از بحران بهداشتي كرونا و كاهش بيكاري نيز چندان در بهبود اوضاع تاثير نداشته و آمار و ارقام از كاهش خشونت‌ها حكايت نمي‌كند. طبق آمار و ارقام رسمي كه مقامات نيويورك منتشر كرده‌اند از اول ژانويه تا نهم مه امسال ۵۰۵ نفر بر اثر تيراندازي در اين شهر كشته يا زخمي شده‌اند در حالي كه اين رقم در همين مدت در سال ۲۰۲۰ فقط ۲۷۵ نفر بود. آمار رسمي از كاهش خشونت در متروي نيويورك حكايت دارد، اما به گفته كارشناسان اين آمار فريبنده است چرا كه همه‌گيري كرونا موجب كاهش استفاده از مترو شده است. هشتم ماه مه تيراندازي در ميدان تايمز نيويورك در روز روشن كه منجر به زخمي شدن دو زن و يك كودك شد، ضرورت مقابله با خشونت را به يكي از موضوعات محوري تبليغات انتخابات شهرداري نيويورك كه قرار است نوامبر آينده برگزار شود، تبديل كرد.